کاشت درخت «گلندر» در باغچه سازمان میراث فرهنگی استان تهران

چمدان : تور گردشگری مزرعه همزمان با برداشت محصول طالبی در روز جمعه 15 تیرماه در روستای هدف گردشگری خاوه شهرستان ورامین با حضور مسوولان میراث فرهنگی و گردشگری استان تهران برگزار شد . در همین زمینه حمید رضا حسینی روزنامه نگار و تاریخ پژوه یادداشتی به شرح زیر منتشر کرد:

«آقای دلاور بزرگ‌نیا، مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان تهران از برگزاری تور برداشت طالبی در ورامین خبر داده و گفته است: «بسیاری از گردشگران به دنبال کسب تجربه هایی می‌باشند که به طور معمول در زندگی شهرنشینی غیرقابل دسترسی است. گردشگری مزرعه به دلیل حس لذت بخشی که در تجربه چیدن محصول و همچین آیین های که در زمان کاشت و برداشت برگزار می‌شود، گردشگران قابل توجهی را به خود اختصاص می دهد.»

جدا از این‌که فعالیت‌های کشاورزی می‌توانند جاذبه گردشگری باشند و به قول یکی از دوستان، تور طالبی‌گردی را می‌توان در رده تورهای تجربه‌گرا طبقه بندی کرد، این پرسش مطرح می‌شود که آیا وظیفه مدیرکل میراث و گردشگری یک استان، طراحی و اجرای تورهای گردشگری است؟ و یا به سبک و سیاق رییس‌جمهور پیشین می‌توان پرسید که آیا واقعا مشکل صنعت گردشگری ما فقدان تور طالبی گردی است؟!

این‌ها پرسش‌هایی است که خود ایشان یا کارشناسان امر باید پاسخ دهند و شاید از سطح فهم نگارنده، خارج باشد. اما تا این خبر را خواندم، یاد خاطره‌ای از مرحوم عبدالله مستوفی در کتاب «شرح زندگانی من» افتادم. او که از یک خانواده دیوانی ریشه‌دار و سطح بالا بوده، شرح می‌دهد که پس از برکناری برادرش میرزا محمود وزیر از وزارت تهران، شخصی به نام محمد ابراهیم خان معمارباشی را که دایی کامران میرزا فرزند ناصرالدین شاه بود، وزیر تهران کردند و او که به قول مستوفی، «بحت بسیط» بود، دست به کارهایی زد که بیشتر موجب ریشخند بود تا نافع به حال تهران و مردمانش. یک بار به باغبان خانه‌اش گفته بود: چرا برای من درخت گلندر نمی‌کاری؟ باغبان پرسیده بود: درخت گلندر چیست؟ و او پاسخ داده بود: همان درختی است که در باغچه خانه سعدی کاشته بودند و او در شعرش از آن یاد کرده:

یکی درخت گل اندر میان خانه ماست
که سروهای چمن پیش قامتش پست‌اند!

امیدوارم به جناب آقای بزرگ نیا برنخورد ولی وقتی به یاد می‌آوریم که میراث تهران یک زمان بزرگانی چون محمدتقی مصطفوی و آیت‌الله زاده شیرازی و امثال آنها را بالای سر خود داشته و اینان چه کارهای سترگی برای میراث فرهنگی و هویت تاریخی تهران و حفظ و ارتقای منابع گردشگری آن به انجام رسانده‌اند، و حالا کسی بر جای آنها تکیه زده که مهمترین برنامه چند ماهه اخیرش برگزاری تور طالبی گردی و «رصد آسمان شب همزمان با حلول ماه شوال» است، لاجرم چاره‌ای نداریم جز این که این کارها را شبیه درخت گلندر کاشتن در باغچه سازمان میراث فرهنگی بدانیم و به جای امید داشتن به آینده، افسوس گذشته را بخوریم. »

بزرگ نیا و جشنواره طالبی

به گزارش چمدان، پیش تر روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان تهران درباره این تور نوشت: در این جشنواره دلاور بزرگ نیا مدیر کل میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری استان تهران اعلام کرد : بسیاری از گردشگران به دنبال کسب تجربه هایی می باشند که به طور معمول در زندگی شهرنشینی غیر قابل دسترسی است ، گردشگری مزرعه به دلیل حس لذت بخشی که در تجربه چیدن محصول و همچین آیین های که در زمان کاشت و برداشت برگزار می شود ، گردشگران قابل توجه ای را به خود اختصاص می دهد.

بزرگ نیا با اعلام اینکه : گردشگری روستایی و مزرعه در استان تهران بسیار مغفول مانده است گفت : تنوع بالا در محصولات باغی ، کشاورزی و شرایط آب هوایی می تواند تهران را به یکی از مقاصد گردشگری مزرعه تبدیل کند.

مدیرکل میراث فرهنگی استان تهران با تاکید اینکه: بسیاری از محصولات باغی و کشاورزی در سطح استان نظیر طالبی ورامین ،سیب، گیلاس و گردوی دماوند و فیروزکوه ، توت بخش کن ، آلو و گوجه شهریار از نظر کیفت ، طعم و مزه بسیار شهره است، افزود : بی تردید برای گردشگران بسیار خاطره انگیز است تا چیدن این محصولات را تجربه کنند.

وی ادامه داد : توجه و توسعه گردشگری روستایی و مزرعه موجب توسعه پایدار و توقف جریان مهاجرت روستا به شهر می شود ، به همین منظور کلاس ها و کارگاه های آموزشی برای روستاهای هدف گردشگری که در جذب گردشگری مزرعه ظرفیت داشته از سوی منظور اداره کل میراث فرهنگی استان تهران برگزار می شود.
کد خبر 38991

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
5 + 1 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 2
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • آذر ۱۵:۲۸ - ۱۳۹۷/۰۴/۱۶
    من از اهالی همین روستای گردشگری خاوه هستم. اینکه مقایسه همچین توری با صنعت گردشگری قطعا مشکلاتی داره و حتی خنده دار باید بگم که تا قبل از اینکه روستا مورد توجه گردشگری قرار بگیره اکثر کشاورزها بیشتر محصول خودشون از جمله همین طالبی ها رو مجبور بودن بریزن دور چون بودجه ای نداشتن که به شهر برسونن زحمات و دسترنجشون درنهایت فوق فوقش تحویل دامدارها میشد به هر حال امیدوارم همین تور خنده دار برای زندکی کشاورزها مفید باشه و کمک کنه تا بتونن تو روستای خودشون زندگی کنن و مجبور به فروش زمین و مهاجرت نشن البته که مشکلات خیلی زیاد این یه قسمت کوچیکش بود
  • شهرزاد مهدوی ۱۵:۳۳ - ۱۳۹۷/۰۴/۱۶
    اگر مردم رو به انگیزه طالبی خوردن به دیدن بنایی تاریخی بردن باید این کار رو موفق دونست. من که با این جشنواره های خوراکی-میراثی موافقم، مثل جشنواره آش در زنجان و انار در ساوه. هم فال است و هم تماشا! میراث ماکول در کنار میراث ملموس!