در پرونده ثبتی این بنا قدمت آن ساسانی- آل بویه نوشته شده است و مردم محلی آن را کلیسا می‌خوانند، البته برخی کارشناسان هم آن را آتشکده یا معبد دانسته‌اند.
طرح این بنا عبارت است از یک ایوان چهار گوش که بوسیله دهلیزی به یک اطاق چهارگوش گنبددار می‌رسد. چشم انداز این ایوان رو به دره سرسبزی قرار گرفته است. در داخل این بنا محرابی قرار دارد که در دو سوی آن دوطاقچه قرار دارد. محراب در دیوار غربی است و در دیوار شرقی هم دو طاقچه دیگر وجود دارد.
مصالح اسپاخو از سنگ نتراشیده و ساروج تشکیل شده است. این بنا در سال 1356 در فهرست میراث ملی با شمارهٔ ۱۵۷۹ ثبت شده است.
[caption id="attachment_223146" align="aligncenter" width="1024"]
اسپاخو | عکس : وحید خادمی[/caption]
[caption id="attachment_223147" align="aligncenter" width="1024"]
اسپاخو | عکس : وحید خادمی[/caption]
[caption id="attachment_223148" align="aligncenter" width="1024"]
اسپاخو | عکس : وحید خادمی[/caption]
نظر شما