همه میدانند نخستین نشانههای تمدن در چشمه علی شامل تپه باستانی، برج و باروهای قدیمی ری و چشمه زیرزمینی است. همان چشمهای که مردم در اسفندماه فرشهای خود را در آن میشستند و معتقد بودند در آب آن خاصیتی است که رنگ فرش را پس از شستن براقتر و زیباتر میکند. همان چشمهای که منطقه را به تفرجگاه گردشگران تبدیل کرده و کودکان تابستانها در آن آب تنی میکردند. حالا با حیرت این خبر در شهر میپیچد: «چشمه علی خشک شد» ...