از آنجایی که روزه ارزش بالایی نزد ما شیعیان دارد و آن را وسیلهای برای تقرب به خداوند متعال میدانیم پس بهتر است تا با احکام آن در سفر نیز آشنا شویم تا ندانسته باعث ابطال روزه خود نشویم.
مرحوم احمد منشور میگفت با «برادرم موقر» در مجلس قمار تا صبح مشغول شدیم چون به سحری نرسیدیم روزه را خورده بعد به منزل آمدیم خبر روزه خوری ما زودتر از خودمان به منزل رسیده بود همینکه وارد شدیم مادرم از ما رو گرفت. چند روز با ما مثل جذامیها رفتار میکردند قدغن شده بود نوکرها به ما نزدیک شوند. غذایی اگر میآوردند، در اتاق میگذاشتد و فرار میکردند. ظرفهای غذای ما را علی حده در حضور ما کنار حوض، خاکمال میکردند تا بالاخره با وساطت برادر بزرگتر ما را توبه دادند و دوباره به عضویت خانه پذیرفتند.
«عبدالله مستوفی» نویسنده کتاب «شرح زندگانی من» و از رجال دوره قاجار و پهلوی در کتاب خود به تاریخ اجتماعی و اداری دوره قاجار پرداخته است. کودکی مستوفی در زمان پادشاهی ناصرالدینشاه قاجار گذشت و او در بخشی از این کتاب به آداب و رسوم و اتفاقات در ماه رمضان در زمان کودکیش میپردازد. بخشهای خلاصه شدهای از این قسمت کتاب «شرح زندگانی من» را در ادامه میخوانیم: