چمدان :  در دل کوه‌ها، سازه‌هایی مخروطی و صخره‌ای در کنار هم قرار گرفته‌اند، هر کدام پنجره‌ای دارند که نور گرمی از  پشت آنها دیده‌ می‌شود و دری چوبی که تصویر خیالی از خانه‌های دنج و زیبای درون قصه‌ها را واقعی می‌کنند.

کندوان از تبریز چندان دور نیست با حدود یک ساعت و نیم رانندگی، در نزدیکی اسکو  به کندوان  می‌رسید. در ابتدای شهر ایستگاهی برای گرفتن ورودی وجود دارد، اگر پلاک ماشینتان بومی باشد 2500 تومان و اگر  نباشد 4000 هزار تومان از شما ورودی می‌گیرند.

در پایین روستا بافت خانه‌ها و گذرها کاملا تغییر کرده و خانه‌هایی با نمای آجری نه چندان زیبا و چایخانه‌هایی همانند آنچه در همه شهرها وجود دارد به چشم می‌خورند اما در بالادست این روستا که در شیب کوه ساخته شده،  کندوان واقعی می‌درخشد. بدون شک کمی بالارفتن از پله‌های گذر روستا برای رسیدن به خانه‌های کله قندی می‌ارزد.



 



«دنج» اولین واژه‌ایست که با دیدن درون خانه‌های کله قندی به ذهن می‌رسد، هرچند که چندسالی است که درون خانه‌ها را گچ کرده‌اند و خانه‌ها شکل اصلی خودشان را از دست داده‌اند اما بازهم هر خانه که از دو یا چند سازه مخروطی تشکیل شده حال و هوای خاصی دارد.



در برخی از این خانه‌ها مغازه‌های فروش صنایع دستی همانند کلاه پشمی، گلیم و خوراکی‌هایی مانند  لواشک، عسل طبیعی و انواع دمنوش‌های گیاهی مانند کاکوتی به چشم می‌خورد. علاوه بر آن می‌توانید ساعتی در این خانه‌ها مهمان مردم محلی باشید که برای شما روی چراغ علاءالدین دمنوش درست می‌کنند.





اقامت در شب نیز در این روستای زیبا ممکن است، به ویژه آنکه صبح زود قطعا منظره بی‌نظیری از دره و کوه‌ها  منتظر شما خواهد بود. کندوان یک هتل دارد که در آن اتاق‌های مخروطی را برای گردشگران تجهیز کرده‌اند. از طرف دیگر مردم محلی نیز اتاق های مخروطی را به شما شبی 60 هزار تومان اجاره می‌دهند.