پارک ملی سیلا در منطقه کالابریا در جنوب ایتالیا یکی از این مناطق است که بررسی‌های اخیر دیرینه‌شناسی در آن نشان می‌دهد گونه‌ای فیل با نام علمی Palaeoloxodon antiquus یا Elephas antiquus اواخر دوره پلیستوسن در آنجا زندگی می‌کرد. این گونه از فیل در محیط‌هایی با نوعی از پوشش گیاهی که از 700هزار تا 40هزار سال قبل در اروپا وجود داشت سازگار است.
با وجوداینکه نتایج این کشف، 25 نوامبر امسال منتشر شده است اما فرضیه وجود داشتن بقایای فسیلی فیل در این پارک ملی از حدود 30 سال قبل و به‌دلیل حضور مجسمه‌ای سنگی به شکل فیل مطرح بود. به‌طوری که سال 1986 دو دیرینه‌شناس به نام‌های لائورا بونفیلیو و آدولفو بردار پیشنهاد کردند که این مجسمه سنگیِ فیل یادآور گونه Elephas antiquus است که اواخر پلیستوسن در اروپا منقرض شده است.
[caption id="attachment_7013" align="aligncenter" width="675"]
پارک ملی سیلا در منطقه کالابریا هم ازجنبه باستان‌شناسی و هم از منظر دیرینه‌شناسی بسیار حائز اهمیت است[/caption]
[caption id="attachment_7011" align="aligncenter" width="950"]
تصویر از بالا: سمت چپ عاجی به طول حدود سه متر و سمت راست استخوان آرنج فیل منقرض‌شده ماقبل تاریخ را نشان می‌دهد[/caption]
فسیل فیل منبع الهام مجسمه سنگی
این مجسمه در واقع از نوع خرسنگ یا مگالیت (megalith) است. خرسنگ، تخته‌سنگ‌های بزرگی است که در دوران باستان یا ماقبل‌تاریخ به‌دست انسان روی هم چیده می‌شدند تا سازه یا شمایلی شکل دهد.
بررسی‌های باستان‌شناختی نشان می‌دهد که اولین زیستگاه‌های تاکنون کشف‌شده انسان در پارک سیلا مربوط به 3 هزار و 600 تا 3 هزار و 350 پیش‌از میلاد است.
پدیده مگالیت (خرسنگ) هم در اروپا بین هزاره پنجم و هزاره چهارم پیش‌از میلاد رواج داشته است. بنابراین به‌نظر می‌رسد مردمان هزاره چهارم پیش‌ازمیلاد که در منطقه سیلا سکونت داشتند پس‌از یافتن فسیل‌هایی از فیل Elephas antiquus این مگالیت اسرارآمیز را به شکل فیل ساخته‌اند.
[caption id="attachment_7006" align="aligncenter" width="950"]
مگالیت یا خرسنگ به شکل فیل در پارک ملی سیلا[/caption]
[caption id="attachment_7007" align="aligncenter" width="950"]
مقابل این مگالیت فیل، خرسنگ دیگری به شکل انسان است که مقابل این جانور عظیم‌الجثه زانو زده است. این مجسمه‌های سنگی، مربوط به 3 هزار و 600 تا 3 هزار و 350 پیش‌ازمیلاد است[/caption]
[caption id="attachment_7012" align="aligncenter" width="1200"]
پارک ملی سیلا یکی از جاذبه‌های طبیعی و گردشگری جنوب ایتالیاست که از سوی این کشور برای ثبت در فهرست میراث جهانی معرفی شده است[/caption]
[caption id="attachment_7008" align="aligncenter" width="950"]
دریاچه مصنوعی چِچیتا در پارک ملی سیلا[/caption]
[caption id="attachment_7026" align="aligncenter" width="2304"]
نمایی دیگر از دریاچه مصنوعی چِچیتا[/caption]
به‌طورکلی کشف فسیل جانوران به‌دست مردمان گذشته منبع الهام هنر بوده است. برای مثال، وجود داستان‌های عامیانه درباره موجود افسانه‌ای اژدها در اروپا و چین و اژدر در ایران به‌دلیل کشف فسیل‌های دایناسورها بوده است که در این مناطق کشف می‌شدند. اروپا و چین هنوز محل بسیار مناسبی برای کشف فسیل‌های دایناسور هستند اما در بررسی‌های امروزی در ایران، تاکنون فقط ردپاهایی از دایناسور در زرند و راور کرمان و ناحیه بلده در البرز مرکزی پیدا شده‌اند و هنوز تلاش برای کشف فسیل ادامه دارد. باوجوداین، همین ردپاها می‌تواند دلیلی باشد که اجداد ما در گذشته‌های دور این فسیل‌ها را یافته‌اند و براساس آن‌ها موجود افسانه‌ای اژدر را خلق کرده‌اند.
علاوه‌بر، ویژگی‌های دیرینه‌شناسی و باستان‌شناسی، پارک ملی سیلا یکی از جاذبه‌های طبیعی و گردشگری مورد جنوب ایتالیا است.
نظر شما