چمدان : حجت دارابی، سرپرست ایرانی هیئت برنامه بازنگری در لایه نگاری تپه گنج‌دره کرمانشاه امروز یکشنبه 7 مرداد با اعلام این خبر گفت: «طرح مذکور در پی دستیابی به مدارک جدید در ارتباط با چگونگی شروع کشاورزی و یکجانشینی در زاگرس مرکزی ایران است.»

به‌گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، به گفته این باستان شناس، اهمیت این موضوع از این جهت است که این منطقه در سالهای بعد از انقلاب اسلامی به ندرت در مقایسه با مناطق دیگر خاور نزدیک مانند ترکیه و لوانت مورد توجه قرار گرفته و به همین دلیل اطلاعات ناچیزی در ارتباط با فرایند نوسنگی شدن جوامع در آن وجود دارد.

او افزود: «هنوز به درستی نمی­دانیم شرایط محیطی و اقلیمی در این منطقه تا چه اندازه­ای بر این فرایند تاثیر گذاشته و برهم‌کنش انسان در دوره گذار از فراپارینه‌­سنگی به نوسنگی به چه صورتی بوده است، از این‌رو پژوهش‌های باستان‌­شناختی در محوطه­‌های این دوره از جمله گنج­دره از ارزش بالایی برخوردار است.»

دارابی با اشاره به کاوش های گسترده فیلیپ اسمیت کانادایی در این محوطه در دو دهه 50-1340 خورشیدی گفت: «با این حال انتشارات مختصر و ابهامات مختلف مرتبط با نتایج کاوش‌های وی و نیز رواج روشهای جدید علمی در باستان­شناسی ما را برای بازنگری نتایج قبلی ترغیب کرد.»

این باستان شناس با اشاره به انجام فصل اول لایه­نگاری در تپه گنج­دره و مشخص شدن عرصه آن در تابستان سال گذشته از ناتمام ماندن مراحل لایه‌­نگاری خبر داد و گفت: «لایه نگاری این محوطه در تابستان امسال انجام خواهد شد.»

او با بیان این نکته که تمرکز کاوش امسال بر روی لایه­‌های تحتانی‌­تر محوطه (لایه‌­های موسوم به D و E) است، از ایجاد دو کارگاه در این زمینه خبر داد.

دارابی گفت: «اهمیت بالای گنج‌­دره در ادبیات باستان‌­شناسی ایران و خاورنزدیک باعث می­‌شود تا در جهت مطالعه و حفاظت از این محوطه گامهای عملی برداریم و امیدواریم با همکاری نهادهای ذیربط شرایط حفاظتی مناسبی برای آن به وجود بیاوریم.»

او با ابراز تأسف از این که محل کاوش‌های قبلی هیات کانادایی بدون اقدامات حفاظتی به حال خود رها شده بود، گفت: «در سالهای گذشته نیز تخریبات ناشی از حفاریهای قاچاق و تسطیح اراضی پیرامون آن ضربات جبران ناپذیری بر پیکره این محوطه ارزشمند زده است از اینرو تصمیمات اولیه مناسبی برای معرفی و حفاظت این محوطه گرفته شده که امید است به عمل تبدیل شوند.»

او در پایان اظهار کرد: «این کاوش در قالب طرح پژوهشی مشترک بین دانشگاههای رازی و کپنهاگ و پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری کشور و نیز با همکاری اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان کرمانشاه به سرپرستی وی و دکتر توبیاس ریشتر صورت می­‌گیرد.»