هرچند این ویرانه‌های باستان‌شناختی به «خانه هیپولوتس» (Casa de Hippolytus) معروف است اما این ساختمان خانه نبوده بلکه محلی برای برگزاری ضیافت‌ها، جلسات و استراحت بوده و در انتهای آن آرامگاهی برای برگزاری مراسم عزا و تدفین قرار داشته است.
خانه هیپولوتس که با حمام‌های آب گرم، حوضچه‌های آب سرد و مجموعه‌ای از باغ‌ها تجهیز شده است بعدها، در اواخر قرن چهارم میلادی، به‌عنوان آرامستان تغییر کاربری داد و بخشی از آن به کلیسا وصل شد.
این ساختمان یک اتاق مرکزی بزرگ مجهز به دو استخر شنا دارد که با طرح موزاییکی هندسی وسیعی آراسته و با اسم هیپولوتس امضا شده است. این امضا می‌تواند متعلق به معماری باشد که آن را ساخته است. چون این ساختمان متعلق به خاندان آنیوس است که زمانی از خانواده‌های مهم مادرید به‌شمار می‌رفت.
طرح موزاییک این اتاق سه مرد ماهیگیر را نشان می‌دهد که با مجموعه‌ای از آبزیان مدیترانه شامل هشت‌پا، کوسه، دلفین، ماهی تن و مار ماهی احاطه شده‌اند.
علاوه‌بر این اتاق، خانه هیپولوتس دو اتاق گرم دارای یک حوضچه آب گرم، یک حوضچه آب داغ و یک سونا دارد که ازطریق کوره‌های سامانه حرارتی که در کوره‌خانه زیرزمین وجود داشته گرم می‌شدند.
نظر شما