هرچند این پروانه‌ها فقط در بخشی از 56هزار هکتار زمین‌های این ذخیره‌گاه زیستی و فقط بین ماه‌های اکتبر تا مارس (مهر تا اسفند) زندگی می‌کنند، باوجوداین، این زیست‌کره ماموریت حفاظت از گونه پروانه شهریار و زیستگاه آنها را به‌عهده دارد.
این پروانه‌ها از دیرباز هر پاییز و با شروع فصل سرما از شرق آمریکای شمالی با پیمودن بیش‌از 4هزار کیلومتر به این منطقه مهاجرت می‌کنند، اما دانشمندان حدود چهار دهه قبل در سال 1975 این منطقه را کشف کردند و این سایت از سال 2008 وارد فهرست میراث جهانی یونسکو شد.
با شروع فصل بهار، پروانه‌های گونه شهریار بار دیگر راه آمریکای شمالی را پیش می‌گیرند و بعضی از آنها تا شرق کانادا پیش می‌روند.
پروانه شهریار گونه‌ای از شه‌پروانه‌ایان خانواده فرچه‌پایان است که نخستین‌بار در سال 1758 درباره آن اسنادی ثبت شد. این پروانه در بزرگداشت شاه ویلیام سوم انگلستان، «شهریار» نامیده شده است.
نظر شما