این نمایش، بخشی از تاریخ فرهنگی کشور است که قدمتی تقریبا هزار ساله دارد و قدیمی‌ترین سند مربوط به این هنر به قرن دوازدهم میلادی می‌رسد که روی لوحی سنگی حک شده است. در این لوح که در نیایشگاهی در شمال استان هانام نگهداری می‌شود نوشته شده که نمایش عروسک‌ها در مراسم جشن‌های تولد اعضای خاندان سلطنتی برگزار می‌شد اما منشای این شکل از نمایش می‌تواند قدیمی‌تر از این هم باشد.
امروزه، پیداکردن جا در تئاتر تانگ‌لونگ شهر هانوی بسیار سخت است زیرا نمایش عروسکی روی آب به پای ثابت آژانس‌های گردشگری کشور تبدیل شده است. بنابراین، بین تماشاچیان، مردم بسیاری هستند که این داستان‌ها را برای اولین‌بار می‌بینند و می‌شنوند. با ضرب‌آهنگ موسیقی آلات موسیقایی سنتی ویتنامی، داستان‌های قدیمی و اسطوره‌های محلی جان می‌گیرند. ازجمله این داستان‌ها می‌توان به قصه شمشیر جادویی اشاره کرد که برای مبارزه با مهاجمان چینی استفاده می‌شد. صحنه این نمایش، استخر بزرگی است که با دیوارهایی از نی خیزران احاطه شده است. برای هر نمایش دست‌کم 20 عروسک وجود دارند و ازآنجاکه این عروسک‌ها اغلب چوبی هستند و با دست ساخته و نقاشی می‌شوند ابعادی متفاوت از عروسک‌های آیینی ایرانی دارند و وزن بعضی از آنها تا 10 کیلوگرم و قدشان تا یک متر هم می‌رسد.
برای حرکت‌دادن یک عروسک و وادارکردن کردن آن برای ماهیگیری، انجام حرکات موزون و نبرد، چهار عروسک‌گردان لازم است. این عروسک‌گردان‌ها لباس‌ها و چکمه‌های لاستیکی می‌پوشند و شخصیت‌ها، حیوانات و قایق‌ها را با میله‌های بسیار بلند تکان می‌دهند.
نگوین تو هوآی، فارغ‌التحصیل مدرسه سینما و تئاتر هانوی در گفت‌وگو با بیزینس‌تایمز می‌گوید: «این عروسک‌ها بسیار سنگین‌اند و به‌علاوه آب هم مقاومت ایجاد می‌کند. اما سال‌ها تمرین و تجربه به ما یاد داده است که چگونه آنها را کنترل کنیم.»
در فرهنگ ویتنام سنتی بسیار قدیمی وجود دارد که تقریبا به لطف گردشگران زنده مانده است. این سنت، تئاتر عروسکی روی آب است. فقط در هانوی، پایتخت ویتنام همه روزه صدها نفر کار می‌کنند تا نمایشی جادویی از عروسک‌ها بر سطح آب اجرا شود.
کد خبر 36722
نظر شما