این جزیره که از روزگار باستان به‌عنوان منطقه‌ای با استحکامات استراتژیک شناخته می‌شد از قرن هشتم میلادی میزبان صومعه سن‌میشه شد و از آن‌زمان تاکنون با نام لو مون سن میشه شناخته می‌شود. ترکیب ساختاری ساختمان‌های جامعه فئودال این جزیره به این شکل است: در راس همه خدا است. سپس صومعه و دیر وجود دارد. پایین‌تر، مغازه‌ها و خانه‌ها و در پایین‌تر سطح، خانه‌های ماهیگیران و کشاورزان دیده می‌شود که این سازه‌ها بیرون از دیوارهای استحکامات قرار دارند.
این جزیره فقط 600 متر از خشکی اصلی فاصله دارد و زمانی که آب پایین می‌آید زائران و گردشگران می‌توانند از راه دریا تا جزیره قدم بزنند. اما برای زمانی‌که آب بالا است بازدیدکنندگان می‌توانند ازطریق مسیری که ویژه پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری است به آن برسند.
این جزیره درطول جنگ صد ساله که بیش‌از 116 سال به‌طول انجامید غیرقابل تصرف باقی ماند. لویی یازدهم (شاه فرانسه معروف به پادشاه عنکبوت بین سال‌های ۱۴۶۱ تا ۱۴۸۳) از ویژگی خاص جزرومدی آب پیرامون این جزیره استفاده کرد و مون سن میشه را به زندان تبدیل کرد.
این جزیره یکی از مهم‌ترین میراث فرانسه شناخته می‌شود و در شرایط که جمعیت آن فقط 50 نفر است بیش‌از 3 میلیون نفر در سال از آن بازدید می‌کنند. خود جزیره همراه با 60 ساختمان داخل آن همگی در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار دارند.
نظر شما