چمدان : صفحات پرمخاطب در اينستاگرام كه گردانندگان آن غير مستقيم تبليغ سفر به مناطق بكر طبيعی را میكنند، تبديل به معضلی براي محيط زيست ايران شده است. مناطق بكر طبيعی به واسطه عكس و فيلم در صفحههای پرمخاطب ميان عموم مردم معرفی میشوند. اين معرفی پای هزاران نفر را به اين مناطق باز میكند و آسيبهای زيادی به دنبال دارد. مروجان اين مناطق در اينستاگرام و ديگر شبكههای اجتماعی كه خود نيز سفرهای بیقيد و بدون توجه به اين مناطق دارند، با معرفی گسترده، عامل تخريب گسترده میشوند. اين اتفاق باعث شده كه برخي از فعالان گردشگری طی روزهای اخیر جنبش «لوكشين نزن» را راهاندازی كنند تا حداقل نام و محل اين مناطق بكر طبيعی عمومی نشود و مورد هجوم گردشگران قرار نگيرد.
اينستاگرام عامل سفرهای بیقيد و نا آگاهانه
اشكان بروج، مدرس و فعال گردشگري درباره تاثيرات فضاي مجازی میگويد: «در فضای مجازی يك گستردگی بی محابا اتفاق میافتد. به طور مثال در ماجراهايی مانند هيچ هايک، طبيعت گردی يا جشن رنگ يك موج راه میافتد و بسياری اين كلمات را بدون آن كه از فرهنگش مطلع باشند، میبينند و وارد اين موضوع میشوند.»
او با اشاره به معرفی طبيعت بكر در فضای مجازی میگويد: «فيلمی با تصاوير زيبا با استفاده از پهپاد از يك منطقه بكر طبيعی منتشر میشود يا برخیها در صفحههای پرمخاطب خود يك منطقه بكر را معرف میكنند و اين تصاوير دست به دست میشود. واكنش مردم به اين تبليغ اين است كه برويم و آن را ببينيم. بدون اينكه كسی بداند چه زمانی و چطور بايد وارد اين محوطه شد.»
بروج که معتقد است اين اتفاق پيش از این توسط آژانسها رخ میداد میگويد: «پيش از اين آژانسها بودند كه مناطق بكري مانند سوباتان، اليمستان و باداب سورت را معرفي كردند و موج سفر به آنها شكل گرفت. اما حالا سلبيريتیهای اينستاگرام جای آنها را گرفتهاند.»
او با اشاره به رفتارهای منجر به تخريب اين فعالان اينستاگرامی میگويد: «آنها مروج سفرهاي بيقيد و نا آگاهانه هستند و حضور آنها در لحظه نيز منجر به تخريب مناطق بكر میشود. از سوی ديگر مخاطبان آنها بدون آگاهی از ضرورتهای سفر به طبيعت نيز راه آنها را دنبال میكنند و منجر به تخريب ميشوند.»
اين فعال گردشگری صنعت مهمانواز را مهمتر از سنت مهماننوازی میداند و میگويد: «در مناطق بكر، جامعه بومی بايد به موضوع ورود كنند و منطقه را آماده كنند تا آرام آرام گردشگر وارد آن شود. اگر منطقهای خاص و بكر، متولی و حافظی ندارد، نبايد معرفی شود.»
اشكان بروج درباره لوكيشين نزنيم ميگويد: «اين جريان سابقه دارد و سالها پيش هم در حوزه گردشگری، معرفی نكردن جاذبههای بكر طبيعت مطرح شده بود. آن زمان مخالفتهايی با آن وجود داشت اما حالا زدن يك لوكشين در اينستاگرام ميتواند عاملی برای حمله گردشگر بیضابطه به منطقهای بكر و نابود شدن آن شود.»
چرا لوكيشين نمیزنيم
آرش آروین طبیعت گرد درباره راه افتادن جنبش لوکیشن نزدن به چمدان میگوید: «مدتي پیش به یک پارک ملی به اسم بوجاق در نزدیکی بندر کیاشهر رفتیم که طبیعتش بکر بود. فیلمی که از این منطقه گرفتیم، حسابی دست به دست شد و بعد از آن بسیاری به بوجاق رفتند و عکس و فيلم از آن منتشر كردند. حتی یک گروه تبلیغاتی به آن جا رفت و فیلمهای زیادی با ذکر محل این طبیعت بکر در فضای مجازی به اشتراک گذاشته شد.»
او با اشاره به تاثیر این فیلمها در فضای مجازی میگوید: «پس از انتشار این فیلم و عکسها، منطقه بین بسیاری از مردم شناخته شد و افراد زیادی به آنجا رفتند. حالا مطلع شدیم به دلیل هجوم گردشگرها این منطقه پر از زباله شده و اسبهای وحشی که یکی از جاذبههای این منطقه بودند، این محوطه را ترک کرده و دیگر نزدیک نمیشوند.»
این طبیعت گرد این اتفاق را عاملی برای ذکر نکردن اسم مناطق بکر طبیعی در صفحههای مجازی خود میداند و میگوید: «پس از اين اتفاق به اين نتيجه رسيديم كه ديگر لوكيشين را اعلام نكنيم. مخاطبان ما در فضاي مجازي به اين اتفاق واكنشهاي مثبت و منفي نشان دادند اما ما تصميم گرفتيم كه با نزدن لوكيشين اين مناطق بكر را از گزند هجوم در امان نگه داريم.»
اين روزها كه سفر رفتن و طبيعتگردي تبديل به يك مد شده است، «لوكيشن نزن» دومين فعاليت مجازي بخشي از طبيعت گردها در شبكههاي اجتماعي براي جلوگيري از آسيب به طبيعت با سفرهاي غير مسئولانه است. پيش از اين نيز موضوع برگزاري جشن رنگ منجر به اعتراض بخشي از طبيعت گردها در شبكههاي اجتماعي بود.
[related-post id="34599"]
کد خبر 35279
نظر شما