چمدان : در یکی از نامه‌های رئیس سازمان میراث‌فرهنگی خطاب به استاندار تهران آمده است: «در اجرای بند (ج) ماده واحده قانون تشکیل سازمان میراث‌فرهنگی کشور مصوب ۱۳۶۴ مجلس شورای اسلامی و بند ششم ماده سوم قانون اساسنامه سازمان میراث‌فرهنگی کشور مصوب ۱۳۶۷ مجلس شورای اسلامی مبنی بر ثبت آثار ارزشمند منقول و غیرمنقول فرهنگی‌تاریخی کشور در فهرست آثار ملی و فهرست‌های ذی‌ربط، مراتب ثبت اثر فرهنگی‌تاریخی ”سینما رادیوسیتی“ واقع در استان تهران، شهر تهران، خیابان ولیعصر، بالاتر از خیابان طالقانی، نبش خیابان گیلان، که پس از طی تشریفات قانونی لازم به‌شماره ۳۱۹۲۶ مورخ ۹۶/۱۱/۴ در فهرست آثار ملی ایران به‌ثبت رسیده، ابلاغ می‌گردد.
اثر مذکور تحت حفاظت و نظارت این سازمان است و هر گونه دخل و تصرف یا اقدام عملیاتی که منجر به تخریب یا تغییر هویت آن شود برابر مواد ۵۵۸ لغایت ۵۶۹ از کتاب پنجم قانون مجازات‌های اسلامی، تعزیرات و مجازات‌های بازدارنده، جرم محسوب می‌شود و مرتکب مشمول مجازات‌های قانونی خواهد شد و مرمت وبازسازی اثر صرفا با تایید و نظارت این سازمان ممکن خواهد بود.
خواهشمند است دستور فرمایید مراتب جهت اطلاع و اجرا به مقامات و مسئولان ذی‌ربط در استان ابلاغ شود و از نتیجه این سازمان را مطلع فرمایید.»
مونسان همچنین در نامه دیگر خود مراتب ثبت اثر فرهنگی‌تاریخی قاجاری «پل کن» واقع در استان تهران، شهر تهران، منطقه ۵، منطقه کن، ابتدای جاده سولقان، بعد از پل فلزی، سمت چپ، انتهای خیابان، پل آجری به شماره ۳۱۹۲۷ مورخ ۱۳۹۶/۱۱/۴ را به استاندار تهران ابلاغ کرد.
به گزارش چمدان، سینما رادیو سیتی از مجلل‌ترین و مدرن‌ترین سینماهای ایران بود که در ۲۷ شهریور ماه سال ۱۳۳۷ در خیابان پهلوی تهران افتتاح شد. نمایندگان مجلس آن زمان برای مراسم افتتاح این سینما نیز دعوت شده بودند. طراحی این سینما همچون سینما مولن روژ، توسط حیدر غیایی، که از پیشگامان معماری نوین ایران بود انجام شده است. این سینما پس از انقلاب سال ۵۷ تعطیل شد.
معماری نمای ورودی سینما به سبک معماری گوگی انجام شده بود که در طراحی آن ترکیبی از هنر و معماری به چشم می‌خورد. این طراحی بر اساس معماری مدرن انجام شده بود و در آن از فرم‌های منحنی و مستقیم استفاده شده بود. چراغهای نئونقرمز رنگی بر روی نما نصب شده بودند که شب‌ها روشن می‌شدند و جلوه‌ای مدرن به سینما می‌دادند.
درهای ورودی سینما از سمت خیابان پهلوی باز می‌شدند و تماماً شیشه‌ای بودند. سالن انتظار، دارای چندین ستون بزرگ مرمرین بود که با ظرافت تراشیده شده بودند. پلکان مارپیچی‌شکل زیبایی این سالن را به بالکن سالن نمایش فیلم که در طبقه دوم قرار داشت، متصل می‌کرد. کف سالن نیز با سنگ مرمر پوشیده شده بود. رادیو سیتی داری یک سالن اصلی بزرگ بود و بالکنی بالای آن قرار داشت که مانند استادیوم طراحی شده بود. این سینما دارای بخش افراد ویژه هم بود که در گوشهٔ سمت چپ سالن اصلی قرار داشت و ورودی آن از ورودی سایر تماشاگران مجزا بود. ظرفیت سالن سینما ۱٬۴۰۰ نفر بود و صندلی‌هایش از جنس مخمل قرمز بودند. تماشاگران می‌توانستند به راحتی روی صندلی‌ها تکیه دهند و به از نظر دید پردهٔ سینما مسلط باشند. طراحی سالن چشمگیر و چراغهای سالن نور دلپذیری داشتند. عرض پردهٔ نمایش چهارده و نیم متر بود. رادیو سیتی یکی از پربیننده‌ترین سینماهای تهران در آن دوره بود و از اواخر دههٔ ۳۰، محلی برای اجتماع طبقات مرفه جامعه و قرار گذاشتن دختران و پسران بود. که در آن با لباسهای رسمی و کت و شلوار، کراوات و کلاه شاپو در آن جمع می‌شدند. گاهی بلیت آن در بازار سیاه به دوبرابر قیمت فروخته می‌شد و به دلیل ازدحام جمعیت، گاهی پلیس نیز دخالت می‌کرد و مردم را پراکنده می‌ساخت. سانس ۱۱ صبح روزهای جمعه این سینما بسیار شلوغ بود و جوانان تهرانی با لباسهای مد روز و شیک برای دیدن فیلم در جلوی آن صف می‌کشیدند.
در سال ۱۳۴۴ و در هنگام نمایش فیلم پرندگان به کارگردانی آلفرد هیچکاک، تعدادی کبوتر توسط تماشاچیان از بالکن سینما به هوا پرواز داده شدند که موجب اختلال و بهم ریختگی در نظم سالن سینما شد. چراغها روشن شدند و نمایش فیلم برای مدتی متوقف گردید. این کار موجب ورود مدیریت سینما و پاسبان‌ها به داخل سالن سینما شد. در تیرماه سال ۱۳۵۲ حادثهٔ بمب‌گذاری در سینما اتفاق افتاد و تعدادی از صندلی‌های آن در اثر انفجار بمب آتش‌زا در آتش سوختند؛ ولی تا سال ۱۳۵۷ که انقلاب ایران رخ داد، سینما تعطیل نشد و همچنان دایر بود. در خرداد ماه سال ۱۳۵۷، عده‌ای با سنگ و چوب در حالی که شعار می‌داند به این سینما حمله کردند. سرانجام سینما رادیو سیتی در اوایل انقلاب ایران و در حوادث سال ۱۳۵۷ به آتش کشیده شد و لامپ‌های نئون آن کنده شدند. پس ازانقلاب اسلامی، مدتی به داروخانه تغییر کاربری داد. این سینما که در حال حاضر ساختمان آن مخروبه شده است، در خیابان ولیعصر، نرسیده به میدان ولیعصر، نبش کوچهٔ گیلان قرار دارد.
قرار است این سینما پس از بازسازی به نام «مجتمع فرهنگی سوم خرداد» نامگذاری شود. این مجتمع که مکانی برای علاقه‌مندان به فرهنگ دفاع مقدس است شامل سه سالن و یک کتاب فروشی خواهد بود.
نظر شما