چمدان : نمایشگاه "موزه لوور در تهران- گنجینه مجموعههای ملی فرانسه" همزمان با هشتادمین سالگرد تأسیس موزه ملی ایران در ساختمان این موزه در خیابان سی تیر تهران از 15 اسفند 97 آغاز به کار کرد و علاقه مندان می توانند تا 18 خرداد از آن دیدن کنند.
اما شاید جالب باشد بدانیم ناصرالدین شاه نخستین پادشاه ایران است که از مشهورترین موزه فرانسه دیدن کرده است.
ناصرالدینشاه قاجار سه بار در طول سلطنت خود اقدام به سفر به کشورهای اروپایی کرد، اولین سفر در سال ۱۲۹۰ هجری قمری (۱۸۷۳ میلادی)، دومین سفر در سال ۱۲۹۵ هجری قمری (۱۸۷۸ میلادی) و سومین سفر از ۱۳۰۶ تا ۱۳۰۷ هجری قمری (۱۸۸۹ میلادی) بوده است. نخستین سفر ناصرالدین شاه به اروپا در تاریخ ۱۹ آوریل ۱۸۷۳ آغاز شد. ناصرالدین شاه در آن زمان چهل و سه سال داشت و بیست و پنج سال از حکومتش بر ایران میگذشت. این سفر به توصیه صدراعظم، میرزا حسینخان سپهسالار ترتیب داده شده بود.
او در سفرش به فرانسه و پاریس از موزه لوور هم دیدن کرده است.در کتاب «پاریس از دور نمایان شد»،نوشته علی اکبر شیروانی شرحی از خاطرات او از این سفر آمده است:
«رفتیم به عمارت لوور . جمیع حکما و دانشمندان پاریس آنجا بودند. مجسمه های مرمر قدیم و جدید آنجا بود. یک مجسمه بزرگی بود از مرمر بسیار عظیم الجثه و قوی هیکل، تکیه به کوه داده، نشسته، پاهایش دراز و ظرفی در دستش بود که آب از آن می ریخت. این آب، آب همان رودخانه تیبر است که در شهر رم پایتخت ایتالیا ست و مجسمه های مرمر ونوس که رب النوع حسن است.
[caption id="attachment_33577" align="aligncenter" width="371"] بازدید ناصرالدین شاه از نمایشگاه پاریس -19 اکتبر1889[/caption]
یکی را بسیار خوب حجاری کرده اند اما هر دو دستش از بازو شکسته بود. صورت های دیگر هم بسیار بود که در جاهای دیگر مثل این ها کم دیده شد.
بسیار عمارت عالی است و از حیثیت حجاری و پرده های نقاشی و غیره نظیر ندارد. تالار طولانی بود بسیار خوش وضع که اسمش گالری آپولون می گویند. یعنی دالان رب النوع حسن و شعر و آواز.
اسباب زیادی از ظروف یشم مرصع و بلورهای معدنی و غیره از مصنوعات زرگرهای قدیم از طلا و نقره و بعضی اسباب طلا و غیره که از زیر خاک درآورده اند و از بدایع و نفایس دنیا همه را در جعبه ها و پشت آیینه ها گذاشته اند.
خلاصه اتاق هایی که پرده های اشکال بود همه را دیدم. کار نقاشان معروف است و پای هر پرده باید شخصی یک روز تمام بنشیند تا نکات نقاشی آن را بفهمد. با این تعجیل که من داشتم البته درک نکات نقاشی ممکن نمی شد.
از کارهای رافائل، نقاش معروف هم بود اما من پردههای کار آلبانی را بر سایرین ترجیح می دادم. بسیار با سلیقه نقاشی بوده است.»
کد خبر 33552
نظر شما