در ابتدای تاریخ این پارک، بازدیدکنندگان اجازه داشتند و حتی تشویق میشدند که به خرسها غذا بدهند و از این صحنه عکس بگیرند. اما همین اشتیاق برای غذادادن به خرسها و ثبت این لحظه در قاب تصویر سبب میشد که همهساله انسانهای بسیاری آسیب ببینند.

از دهه 70 میلادی مقامات پارک سیاستگذاریهایشان را عوض کردند و برنامههایی را برای آموزشدادن مردم و حساسکردن آنها نسبت به خطرات ناشی از تماس نزدیک با خرسها آغاز کردند و تلاش کردند شرایطی را فراهم کنند که خرسها نتوانند از زبالهها مواد غذایی پیدا کنند و بنابراین، کمتر به مناطقی نزدیک شوند که انسانها برای گردش میروند.
هرچند در سالهای اخیر خرسها در مناطق گردشگری مجاز این پارک ملی کمتر مشاهده میشوند و تعداد جراحتها و مرگهای ناشی از تماس انسان با خرس کمتر شده است باوجوداین، فقط در آگوست 2015، 8 مرگ مرتبط با خرسها در این پارک ثبت شد.
نظر شما