اکنون پژوهشی که با همکاری دانشمندان دانشگاه مونترال کانادا و دانشگاه جنوا در ایتالیا انجام و نتایج آن در ژورنال علم کوارتنری (Journal of Quaternary Science) منتشر شده است نشان می‌دهد که تجارت و ارتباطات اجتماعی شبکه‌ای به اجداد ما یعنی گونه «انسان خرمند» (Homo sapiens) کمک کرده است که درطول فوران آتشفشانی عظیمی که حدود 40هزار سال قبل اقلیم زمین را کاملا دگرگون کرده بود زنده بمانند.
این کشف می‌تواند به امیدی برای آینده ما تبدیل شود؛ شاید به کمک شیوه‌های جدید ارتباطات اجتماعی بتوانیم عواقب ناشی از تغییرات اقلیم کنونی و گرمای جهانی ناشی از آن را با موفقیت پشت سر بگذاریم.
این دانشمندان با مطالعه روی ابزار، وسایل و بقایای انسانی که در پناهگاه صخره‌ای ماقبل تاریخی به‌دست آمده است به این نتایج دست یافته‌اند.
این پناهگاه که «ریپارو بومبرینی» نام دارد و در لیگوریای ایتالیا قرار دارد نشان می‌دهد که همکاری و مشارکت اجتماعی کلید اصلی بقای انسان‌ها در آن دوره بوده است.
ژولین ریل- سالواتوره، استاد باستان‌شناسی دانشگاه مونترال در این‌خصوص توضیح می‌دهد: «لیگوریا جایی است که در آن برخی از انسان‌های خردمند اولیه که کم‌وبیش اجداد مستقیم انسان‌های امروزی شناخته می‌شوند در آن زندگی می‌کردند. این انسان‌ها بعد از انسان‌های نئاندِرتال آمده‌اند و برخلاف آنها وقتی با تغییرات اقلیمی ناگهانی مواجه شدند، منطقه را ترک نکردند و به‌صورت مجزا در منطقه پراکنده نشدند، بلکه سعی کردند کنار هم بمانند و خودشان را با شرایط وفق بدهند. به‌این‌ترتیب، موفق شدند حدود 4هزار سال بعد از فوران آتشفشانی عظیمی که در شرق ناپل رخ داد و بخش بزرگی از اروپا را نابود کرد در این منطقه زندگی کنند.»
ریل- سالواتوره ادامه می‌دهد: «تاکنون تصور می‌شد که این انسان‌ها هم همانند نئاندِرتال با وقوع این فوران در اروپا پراکنده شده‌اند اما یافته‌های ما نشان می‌دهد که آنها توانسته‌اند موقعیت پیش‌آمده را بدون مشکل مدیریت کنند و زنده بمانند.»
در این مطالعه، باستان‌شناسان اجزایی از ابزارهایی را جمع‌آوری کردند که این ابزارها از حضور ارتباطات اجتماعی شبکه‌ای و تجاری بسیار گسترده‌ای خبر می‌دهند. این شبکه بزرگ به اجدا ما کمک کرده است به‌مدت 4هزار سال بعد از فوران آتشفشانی بقا بیابند.»
ریل- سالواتوره توضیح می‌دهد: «این هومو ساپینس‌ها با افرادی که دور از آنها زندگی می‌کردند ارتباط محکمی داشته‌اند و این‌گونه اگر چیزهایی در سرزمینی که در آن زندگی می‌کردند خوب پیش نمی‌رفت آنها می‌توانستند به کسانی که با آنها در ارتباط بودند متکی شوند و ازطریق شبکه‌های اجتماعی و تجاری وسیعی که ساخته بودند راحت‌تر بحران را پشت سر بگذارنند.»
نظر شما