آنچه امروزه به‌عنوان سانتروینی شناخته می‌شود، باقی‌مانده‌های فوران آتشفشانی عظیمی است که سکونتگاه‌های اولیه‌‌ای را که روی جزیره واحدی بودند ویران کرد و کاسه آتشفشانی کنونی را به‌وجود آورد. تالاب غول‌پیکر عظیمی که به شکل مستطیل است و حدود 12 در 7 کیلومتر مساحت دارد، از سه سو با پرتگاه‌های شیبدار و مرتفعی به بلندی 300 متر احاطه شده است. در سوی چهارم، این تالاب ازطریق جزیره کوچک دیگری با نام ثراسیا از دریا جدا می‌شود. این تالاب از دو نقطه به دریا متصل است؛ یکی در شمال‌غربی و دیگری در جنوب‌غربی.
این جزیره، سایت یکی از بزرگ‌ترین فوران‌های آتشفشانی تاریخ است. این فوران عظیم که فوران مینوسی یا فوران ثِرا نام دارد حدود 3 هزار و 600 سال قبل (در سال 1613 پیش‌ازمیلاد) در حاشیه تمدن مینوسی‌ها رخ داد و کاسه وسیعی که با عمق صدها متر رسوبات خاکسترهای آتشفشانی احاطه شده برجای گذاشت. گفته می‌شود که این فوران به‌طور غیرمستقیم و با ایجاد سونامی غول‌پیکری به نابودی تمدن مینوسی‌ها در جزیره کِرِت یونان در فاصله 110 کیلومتری از جنوب این آتشفشان منجر شد. اعتقاد بر این است که افلاطون با الهام از این فوران و نابودی این تمدن، افسانه آتلانتیس را گفت.
اقتصاد سانتورینی
سانتورینی دو منبع اصلی درآمد دارد که اولی کشاورزی و دیگری صنعت گردشگری است. به‌طوری‌که در سال‌های اخیر این جزیره در رای‌گیری‌های مسافران، بارها در فهرست زیباترین جزایر جهان قرار گرفته است. سال 2017، کشور یونان میزبان 30میلیون گردشگر بود که از این‌تعداد حدود 2میلیون مسافر تعطیلات از سانتورینی بازدید کردند.
اکثر افرادی که برای تفریح به این جزیره می‌آیند در گروه ثروتمندان قرار دارند و در واقع نیمی از بازدیدکنندگان سانتورینی با پروازهای چارتر و جت‌های خصوصی مستقیم از پایتخت‌های اروپا به آنجا می‌رسند. با وجود این، بیش‌از 850 هزار نفر هم با کشتی‌های کروز بزرگ برای یک‌روز بازدید به این جزیره می‌روند.
به‌دلیل سفر بیش‌ازحد به این جزیره در دو سال اخیر که به‌شدت می‌تواند به محیط‌زیست این سرزمین آتشفشانی آسیب بزند، سانتورینی در سال 2017 به مناطق ماچو پیچو در حوزه دریای کاراییب، ونیز و پنج‌سرزمین در ایتالیا و سیشل در شرق آفریقا با محدودیت ورود گردشگر پیوسته است.
[related-post id="15868"]
[related-post id="9839"]
نظر شما