[caption id="attachment_25926" align="aligncenter" width="1280"]
میترا درحال کشتن گاو نر از آثار کشف‌شده در شهر باستانی صیدون در لبنان│ قدمت این اثر سنگ مرمری به اواخر قرن دوم یا قرن چهارم میلادی باز می‌گردد. هانری دو بواژلن این اثر را در سال 1967به موزه لوور اهدا کرد. عکس: چمدان[/caption]
نمایشگاه در تهران
پایگاه خبری فرهنگی‌هنری «آرتریبونه» پس‌از میان‌تیتر « نمایشگاه در تهران» می‌نویسد: این نمایشگاه حاصل توافقی است که میان لوور و سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری (ICHHTO) ایران درحاشیه بازدید رییس‌جمهور روحانی از فرانسه در ژانویه 2016 به امضا رسید. نمایشگاهی کوچک اما حائز اهمیت که 50 اثری را که از موزه لوور و از موزه دولاکروا آمده‌اند و با دقت و به‌روش خاصی و به‌خصوص با تمرکز در نشان‌دادن فراگیری نبوغ انسان به عموم مردم، از بخش‌های هنر یونانی، هنر رُمی و هنر ایرانی انتخاب شده‌اند.
نمایشگاه موزه لوور در تهران قصد دارد با درنگ‌کردن روی نقاط اتصال فرهنگ غرب و فرهنگ پارسی، زمینه مشترک رسمی و فرهنگی میان آن‌ها را آشکار کند. مسیری که در نگاهی کوچک، تاریخ ساخت مجموعه‌های موزه لوور از زمان تاسیس در 1793 تا مجموعه‌های معاصر آن را به تصویر می‌کشد و بر غنی بودن آثار تمدن‌‌ها در اعصار مختلف صحت می‌گذارد.
نمایشگاه در پاریس
همزمان با نمایشگاه تهران، لوور میزبان نمایشگاه «امپراتوری گل‌های سرخ» (The Empire of Roses) در موزه لوور-لانس در شهر لانس فرانسه است؛ نمایشگاهی از هنر ایرانی قرن نوزدهم؛ تاریخی بسیار غنی از هنر ایرانی که در غرب هنوز شناخت بسیار کمی درباره آن است. نمایشگاه لانس، اولین نمایشگاه در غرب است که به سلسله قاجار که از 1786 تا 1925 در ایران سلطنت می‌کرد اختصاص می‌یابد. این دوره یکی از چشمگیرترین و پرکارترین عصر در تاریخ این کشور است که به دو بخش تمایل برای حفظ هویت و پیش‌رفتن به‌سوی مدرنیته تقسیم می‌شود. خلق هنر در این دوره به‌طرز ویژه‌ای غنی و فراوان است و با حمایت دربار تشویق و ترویج می‌شود. این دوره با 400 اثری که از مجموعه‌های خصوصی و موسسات بین‌المللی جمع‌آوری شده‌اند به‌علاوه یک سری از آثاری که از موزه‌های مهم ایران به امانت گرفته شده‌اند به نمایش گذاشته می‌شود. این نمایشگاه، مجموعه‌ای از نقاشی‌ها، طرح‌ها، جواهرات، فرش‌ها، لباس‌ها و عکس‌ها در چیدمانی فریبنده و رنگی است.
[caption id="attachment_25939" align="aligncenter" width="1280"]
مجسمه ابوالهول با نام فرعون هاکور که خاستگاه احتمالی آن به شهر باستانی ممفیس در مصر نسبت داده می‌شود. این مجسمه مربوط به دوره سلطنت هاکور بین سال‌های 393 تا 379 پیش‌ازمیلاد است│ این مجسمه که جزء مجموعه بور گزه است در سال 1808 تملک شده و در بخش مصر باستان موزه لوور نگهدار می‌شود. عکس: چمدان[/caption]
تشنج‌زدایی سیاسی پس‌از سال‌ها پیچیدگی
آرتریبونه در سومین بخش از این گزارش می‌نویسد: دو نمایشگاه تهران و لانس پس‌از سال‌هایی که از منظر روابط فرهنگی با پیچیدگی‌هایی همراه بود جو آرام‌تری را نشان می‌دهد. ایران از قرن نوزدهم میلادی به مکانی مطلوب برای کاوش‌های باستان‌شناختی برای فرانسه تبدیل شد که به‌خصوص یکی از این نقاط، محدوده سایت شوش است که قدمت آن به سال 4200 پیش‌ازمیلاد بازمی‌گردد. از نیمه قرن نوزدهم براساس حکمی باستان‌شناس‌های فرانسوی می‌توانستند تمام آن‌چیزی را که در سایت‌های ایرانی پیدا می‌کنند به وطن ببرند. بخش اعظمی از این آثار از پایان قرن نوزدهم در سالن‌های لوور که به هنر ایرانی اختصاص دارد نگهداری می‌شوند. از بین این آثار می‌توان به ستون بسیار معروف «قانون حَمورابی» اشاره کرد که یکی از باستانی‌ترین قوانین نوشته‌شده‌ای است که تاکنون به دست آمده و در همین موزه فرانسوی نگهداری می‌شود. به‌عنوان شکلی از مواجهه با فرانسه که چند دهه به سرقت هزاران اثر هنری از ایران متهم بود، موزه ملی ایران سال‌ها نسخه‌ای مولاژ از ستون محتوی این قانون را به نمایش می‌گذاشت. دقیقا همین موزه اکنون مجموعه لوور را که شامل آثار هنر ایرانی هم می‌شود میزبانی می‌کند و بنابراین می‌توان گفت که بعضی از این اشیا برای اولین‌بار حتی برای مدت‌زمان محدودی به وطن بازگشته‌اند.
[related-post id="25917"]
نظر شما