استفاده از قطعات کروم و براق در نقاط مختلف خودرو و همچنین استفاده از چرم در داخل خودرو ظاهری اشرافی به آن بخشیده بود، طوری که باعث درخشش فراوان خودرو در میان تمام هدایای اهدایی به محمد رضا پهلوی از جمله مرسدس بنز کروک اهدایی دولت آلمان شده بود.
بسیاری از کارشناسان همچنان این خودرو را یکی از زیباترین و جذابترین خودروهای تاریخ میدانند.
گفته میشود به دلیل کیفیت پایین جادههای ایران در آن زمان، شاه ایران از این خودرو زیاد استفاده نمیکرد تا آنکه در سال ۱۹۵۹ شخصی به نام هوشنگ جلیلی با پرداخت ۲۰۰۰ ریال (معادل ۲۷۵ دلار) مالک این بوگاتی میشود.
البته در آن زمان به دلایل نامعلومی تغییراتی در خودرو داده شده بود. از جمله این تغییرات حذف پوششهای مخفی کنندهٔ چرخهای جلو و عقب، حذف فلپها و رکابهای زیر درها و تعویض موتور اصلی خودرو با یک موتور هشت سیلندر پکارد بود.
جلیلی سپس پیشنهاد خرید بوگاتی را به شخصی به نام سلیم بهاری میدهد. بهاری که با روبن، یکی از کارشناسان خبره بوگاتی، دوستی نزدیکی داشت، خودرو را برای او توصیف میکند و روبن به امید اینکه این یک بوگاتی افسانهای و کمیاب تایپ ۴۱ باشد بهاری را ترغیب به خرید و انتقال ماشین به رتردام هلند میکند.
روبن با دیدن یک تایپ ۵۷ با طراحی بدنه عجیب ناامید میشود و به همین دلیل سلیم بهاری از این خودرو برای رفت و آمد روزانه استفاده میکند تا زمانی که موتور پکارد از کار میافتد و بهاری خودرو را به یک امریکایی واگذار میکند.
سالها این خودرو از دید عموم پنهان ماند و بین علاقه مندان بوگاتی دست به دست چرخید تا اینکه در سال ۱۹۸۴ پس از بازسازی کامل در نمایشگاههای مختلف خودروهای کلاسیک در امریکا به نمایش عمومی در آمد و همواره مورد توجه کارشناسان خودروهای کلاسیک قرار گرفت و جوایز بسیاری دریافت کرد.
این خودرو همچنان دارای پلاک ایرانی است که البته با پلاک اولی که در زمان مالکیت پهلوی روی قرار داشت متفاوت است. این اتومبیل مشخص نیست چگونه بعد از انقلاب به هلند آورده شد و بعدها به قیمت یک میلیون و هفتصد و شصت هزار دلار دریک حراجی به فروش رفت.
بوگاتی محمدرضا پهلوی در حال حاضر در موزه پترسون کالیفرنیا در نگهداری میشود.
منبع: العربیه
نظر شما