موزه مرگ در سال ۱۹۹۵ در هالیوود لس‌آنجلس واقع در ایالت کالیفرنیای امریکا تاسیس شد. جی‌دی هیلی (JD Healy) و کَتی شولتز (Cathee Shultz) زوج امریکایی می‌گویند که برای پر کردن خلاء آموزش درباره مرگ، این موزه را تاسیس کردند. شعبه‌ای از موزه مرگ در نیواورلئان ایالت لوئیزیانا قرار دارد. 

به غیر از بازدیدکننده‌ها و راهنمای موزه، تنها عنصر زنده موزه مرگ، دو لاک‌پشت به هم چسبیده تایلندی به نام‌های چِنگ و اِنگ هستند. در این موزه، ابزارهای جراحی، وسایل تشییع جنازه عتیقه، آثار هنری قاتلان سریالی، یادگاری‌های خانواده منسون، جسدهای تاکسیدرمی حیوانات خانگی، عکس‌هایی از صحنه‌های جرم و جنایت و چیزهایی از این قبیل در معرض تماشا است.

بخشی از این موزه، به نمایش خرده‌ریزها، نامه‌ها و اشیایی مربوط به چالز منسون و گروهش، موسوم به خانواده منسون اختصاص یافته است. چارلز منسون در دهه ۱۹۶۰ در کالیفرنیا گروهی را رهبری می‌کرد که برای اهداف فرقه‌شان دست به قتل و خشونت می‌زدند. چارلز منسون سرانجام به جرم دستور قتل شارون تیت، بازیگر سینما و همسر باردار رومن پولانسکی و دو نفر از دوستانش محاکمه و زندانی شد.

منسون نام نظریه‌اش را که گروهش از آن پیروی می‌کردند، از نام یکی از آهنگ‌های گروه راک بیتلز وام گرفته بود.

نظریه «درهم برهمی» و هرج و مرج (Helter Skelter) منسون مبتنی بر این بود که در آخرالزمان، بین نژادهای سیاه و سفید جنگ درمی‌گیرد. دادستان‌های پرونده منسون آن سال‌ها گفتند که او امیدوار بوده است قتل شارون تیت به گردن سیاه‌پوست‌ها بیفتد و به این صورت، اختلافات سیاه‌ها و سفیدها به درگیری منجر شود. 

یکی دیگر از ویژگی‌های این موزه، آثاری از جان وین گیسی مشهور به دلقک قاتل، از قاتلان سریالی امریکا بود که بین سال‌های ۱۹۷۲ تا ۱۹۷۸ در ایلینویز شیکاگو ۳۳ پسر کودک و نوجوان رو به قتل رساند. این قاتل سریالی قربانیانش را با وعده کار یا پول و همچنین به بهانه یاد دادن تردستی فریب می‌داد و آنها را به خانه خود می‌برد. گیسی ۲۶ نفر از قربانیانش را در فضایی در زیرزمین منزلش دفن کرد و مابقی قربانیان را به داخل رودخانه دس‌پلینز انداخت. 

در موزه مرگ همین‌طور می‌توان ابزارهای مخصوص دکتر جک کِوُرکیان (Jack Kevorkian) را مشاهد کرد. جک کورکیان، به بیمارانی که گرفتار بیماری‌های لاعلاج بودند، برای اتانازی مشاوره می‌داد. او ادعا کرده است که به حداقل ۱۳۰ نفر برای دستیابی به این هدف کمک کرده‌ است. به همین دلیل کورکیان در سال ۱۹۹۹ به اتهام قتل عمد به ۲۵ سال زندان محکوم شد. او در سال ۲۰۰۷ پس از تحمل ۸ سال زندان با شرط عدم مشاوره به بیماران برای مرگ اختیاری، آزاد شد. از زندگی او فیلمی با نام «تو جک را نمی‌شناسی» با بازی آل پاچینو در نقش کورکیان ساخته شده است. 

صاحبان موزه می‌گویند که بازدیدکنندگان، گاهی می‌خندند، گاهی راضی‌تر نسبت به زنده بودنشان موزه را ترک می‌کنند و گاهی هم خون دماغ می‌شوند. جی‌دی هیلی می‌گوید وضعیت مورد علاقه‌اش زمانی است که بازدیدکنندگان خودشان را خراب می‌کنند.