چمدان - بی بی سی نوشت: شهردار ونیز می‌گوید سیل شدید در این شهر که بخش بزرگی از آن را زیر آب برده نتیجه مستقیم تغییرات اقلیمی است.

لوئیجی بروگناریو در توییتی نوشت: سطح آب تا حدی بالا آمده که در بیش از ۵۰ سال اخیر بی سابقه است و ردی دایمی به جا خواهد گذاشت.

او اضافه کرد: دولت باید گوش کند. اینها نتیجه تغییرات اقلیمی است... هزینه آن بالا خواهد بود.

بر اساس گزارش مرکز نظارت بر جزر و مد، سطح آب در نقطه اوج آن به اندازه ۱.۸۷ متر بالا آمده است. از سال ۱۹۲۳ که ثبت رکوردهای رسمی شروع شد فقط یک بار این رکورد شکسته شده که در ۱۹۶۶ بود. سطح آب در آن سال حداکثر ۱.۹۴ متر بالا آمد.

تصاویر نشان می‌دهد که مکان‌های دیدنی شهر را کاملا سیل گرفته و ساکنان شهر مجبورند راه خود را از میان خیابان‌های آب گرفته باز کنند.

اوضاع در میدان سن مارک - یکی از پست ترین نقاط شهر - یکی از بدترین‌ها بود.

اسناد کلیسای سن مارک نشان می دهد این برای ششمین بار در ۱۲۰۰ سال اخیر است که ساختمان کلیسا را آب می‌گیرد.  این بنای معروف خسارات جدی دیده و این نگرانی هست که ستون‌های آن دچار آسیب ساختاری شده باشند.

هر ونیز متشکل از بیش از ۱۰۰ جزیره در داخل تالابی در کنار سواحل شمال شرقی ایتالیا قرار دارد.

بروگناریو شهردار ونیز گفت: خسارات وارده به شهر خیلی گسترده است و پروژه ای برای کمک به جلوگیری از جاری شدن سیل های ویرانگر در تالاب ونیز باید به زودی کامل شود.

این پروژه از سال ۲۰۰۳ شروع شد اما هزینه تکمیل آن به شدت بالا رفته، در مواردی با رسوایی هایی همراه بوده و به تاخیر افتاده است.

پروژه ساخت این سد که «موزه» (Mose) نام دارد در سال ۱۹۸۴ میلادی، یعنی ۳۵ سال پیش آغاز شده، اما از آن زمان تا کنون به پایان نرسیده است. این پروژه که بخشی از یک پروژه عظیم عمرانی در ایتالیاست، چند بار از جمله در سال‌های ۲۰۰۸ و ۲۰۱۴ میلادی به دلیل کمبود بودجه به طور کامل متوقف شده است.

جوزپه کونته، نخست‌وزیر ایتالیا روز پنج‌شنبه ۲۳ آبان در جریان دیدار از شهر سیل‌زده ونیز ابراز امیدواری کرد که کار ساخت سد محافظ این شهر هر چه سریع تر به پایان برسد.

پروژه «موزه» که نام آن برگرفته از حروف اول نام پروژه یعنی «واحد تجربی الکترومکانیکی» به زبان ایتالیایی است، یادآور نام موسی هم هست که بنا بر روایت کتب مذهبی، رود نیل را با ضربه عصایش شکافت تا قوم اسرائیل را از آن عبور دهد.

یورونیوز نیز نوشت: گرچه پیشینه پروژه «موزه» به سال ۱۹۸۴ برمی‌گردد، اما عملیات ساخت آن در واقع در سال ۲۰۰۳ آغاز شد. در آن سال سیلویو برلوسکونی، نخست وزیر وقت ایتالیا این پروژه را که قرار بود در سال ۲۰۱۶ به بهره‌برداری برسد، افتتاح کرد. اما موارد متعدد فساد مالی و اختلاس و مشکلات بودجه‌ای باعث تأخیر در روند اجرای پروژه و تعویق پایان کار به زمانی نامعلوم شد. این پروژه تاکنون تنها ۶۰ درصد پیشرفت داشته است.

شیوه کار این سد به این صورت است که در زمان بالا آمدن آب در دریای آدریاتیک و تهدید شهر ونیز، دریچه‌های آن به صورت سدی از زیر آب بالا می‌آیند و مانع از پیشروی آب در سوی دیگر می‌شوند. این سد در مجموع شامل ۷۸ صفحه متحرک است که همگی آنها تاکنون نصب شده‌اند و قرار است در زمانی که سطح آب از ۱۱۰ سانتی‌متر بالاتر برود، فعال شوند. در این وضعیت دریچه‌ها تا ارتفاع ۳ متر بالا می‌آیند. این دریچه‌ها قرار است سال آینده آزمایش شوند.

در شرایط فعلی، کارشناسان بهره‌برداری نهایی از این پروژه را برای سال ۲۰۲۱ و بودجه لازم برای پایان آن را ۵ و نیم میلیارد یورو برآورد کرده‌اند. کل بودجه این طرح حدود ۷ میلیارد یورو اعلام شده است.

با این همه کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند که این سد حتی پس از تکمیل، جوابگوی خطری که در آینده ونیز را تهدید می‌کند، نباشد. زیرا این پروژه بر اساس پیش‌بینی بالا آمدن سطح آب در دهه‌های گذشته پیش‌بینی شده در حالی که امروزه با بروز تغییرات آب و هوایی و تشدید روزافزون تغییرات اقلیمی، معلوم نیست سد مورد نظر بتواند جوابگوی بالا آمدن آب در سطوح پیش‌بینی نشده بالاتر باشد.

مشکل دیگر فرسودگی تجهیزات این سد به دلیل گذشت سالیان و رسیدگی نکردن به آن است، به طوری که کارشناسان می‌گویند برخی از لولاهای صفحات زیر آب از هم اکنون زنگ زده یا فرسوده شده‌اند و دیگر کارآمدی نخواهند داشت. تعمیر و جایگزینی قطعات فرسوده نیازمند هزینه های دیگری است که خود بر مشکلات اجرای این طرح خواهد افزود.

وضعیت گردشگران در ونیز را در تصاویر زیر ببینید: