چمدان - پل خواجو پلی تاریخی است که زمان ساخت آن به دوره شاه عباس دوم صفوی می‌رسد. این پل در سال ۱۰۶۰ هجری قمری یعنی حدود ۴۰۰ سال پیش ساخته شده‌ است.

پل خواجو بر روی زاینده رود در شرق شهر اصفهان قرار گرفته‌ است. عمارتی ۸ ضلعی معروف به عمارت بیگلربیگی در وسط پل خواجو قرار دارد که دارای تزئینات معماری مختلف از جمله طلاکاری است، این عمارت در ایام خاص میزبان شاه و میهمانانش بوده‌ است.

پل خواجو ۱۳۳ متر طول و ۱۲ متر عرض و ۲۱ دهانه دارد.

این پل از آنجا که در مسیر آرامگاه بابا رکن‌الدین است به پل بابا رکن‌الدین هم معروف بوده اما چون در محله خواجو اصفهان قرار دارد بیشتر با این نام شناخته می‌شود.

یکی از ویزگی‌های پل خواجو که بسیار مورد توجه گردشگران قرار دارد  تصویری است که از ترکیب نور و تاریکی از پایه‌ها طاق‌ها پل ساخته می‌شود و شکلی شبیه شمع دارد.

اگر فردی در طبقه پایین پل در منتها الیه لبه پل بایستید و با زاویه ۳۹ درجه نسبت به افق به ترکیب طاق‌ها، نشیمنگاه‌ها و دیواره‌ها را نگاه کند از ترکیب فضای سه بعدی محل برخورد دیواره‌های پیشین و پسین و طاق‌ها تصویری شبیه به یک شمع را می‌بیند.

از دیگر ویژگی‌های خاص پل خواجو، طنین صدا در زیر پل خواجو است و همین مساله باعث شده آواز خواندن در زیر این پل برای مردم اصفهان به یک عادت و رسم قدیمی تبدیل شود. حتی آواز خواندن و شنیدن آواز دیگران در زیر پل خواجو یکی از جاذبه‌هایی است که گردشگران را به سمت این پل می‌کشاند.

پیش از ساخت پل خواجو پل دیگری با نام پل حسن بیگ قرار داشته است که تخریب و پل خواجو به جای آن ساخته می‌شود. این پل ویژگی‌های آب‌بند را هم دارد.