چمدان - الهام قصیدیان سرپرست هیئت باستان شناسی با اعلام این خبر گفت: در راستای «پروژه ردیابی مسیر مهاجرت انسان نئاندرتال از شمال غرب به سوی جنوب و شرق» فصل نخست کاوش در غار- پناهگاه صخره‌ای سُرهه، در شهرستان ساوجبلاغ استان البرز با مجوز پژوهشگاه به انجام رسید.

او افزود: مجموعه غار و پناهگاه‌های صخره‌ای سرهه با ارتفاع ۱۹۰۰ متر از سطح دریا در میان یک دره عمیق میان کوهی و در حد فاصل روستاهای سرهه و وامکوه از توابع شهرستان ساوجبلاغ واقع شده‌اند.

وی اظهار کرد: کاوش فصل نخست در غار- پناهگاه شماره ۱ این مجموعه منجر به کشف نهشته‌های باستانی شامل دوران تاریخی و پارینه سنگی همراه با دست افزارهای شاخص صنعت لوالوای پارینه سنگی میانی شد.

+ در این زمینه بیشتر بخوانید: کشف ردپای انسان‌های اولیه در ۷۰ هزار سال گذشته البرز | واکنش باستان شناسان را ببینید

او با بیان اینکه نهشته‌های ابتدایی در این مکان که همراه با سفال‌های دوره‌های تاریخی بود به صورت متوسط ۵۰ سانتیمتر قطر دارد افزود: پس از لایه تاریخی، نهشته‌های از جنس واریزه‌های دیواره غار و فاقد مواد باستانی با عمق ۸۰ سانتیمتر پدیدار شد.

 این باستان شناس با اشاره به  نخستین نهشته‌های پارینه سنگی که درست در زیر لایه طبیعی نمودار شده است از ویژگی های لایه های پارینه سنگی را قرارگیری آن در میان دو نهشته طبیعی با واریزه سنگی دانست که آن را از هرگونه مخلوط شدن با دوره های دیگر خصوصاً تاریخی مصون داشته است.

قصیدیان گفت: دیگر ویژگی مهم استقراری دوره پارینه سنگی میانی وجود رسوبات سوخته به همراه خاکستر و استخوان‌های گیاه خواران سوخته شده است که نشان از برپایی آتش فعالیت‌های مربوط به تغذیه در این مکان دارد.

 به گفته این باستان شناس، جنس دست افزارهای سنگی این پناهگاه همگی از سنگ‌های محلی شامل سنگ توف با رنگ‌ها و کیفیت‌های گوناگون است.

او اضافه کرد: بلافاصله پس از پایان کاوش در این مکان  فعالیت‌های مربوط به مطالعات دست افزارهای سنگی و انجام آزمایش‌های سن‌سنجی مطلق در این مکان آغاز شده است.

سرپرست هیئت باستان شناسی بر اساس مشاهدات ابتدایی مواد فرهنگی، استقرار پارینه سنگی را به زمانی بین ۵۰ تا ۱۰۰ هزار سال تخمین می‌زند. 

سامان حیدری گوران کاوشگر مجموعه غار و پناه گاه صخرهای باوه یوان در بخش مرکزی استان کرمانشاه و دانش آموخته دانشگاه توبینگن آلمان نیز در ادامه گفت: وجود مجموعه غار- پناه گاه صخره‌ای سرهه در ارتفاع ۱۹۰۰ متری از سطح دریا و قرارگیری آنها در یک منطقه صعب العبور که دارای تمرکز بالایی از دست افزارسنگی و استخوان است، می‌تواند به عنوان یک ایستگاه تخصصی شکار تابستانی حیوانات گیاه خوار به خصوصی بوده باشد.