چمدان - روستای زیبای دورک که در ۱۲۰ کیلومتری شهرکرد قرار دارد به دلیل دارا بودن کوچه باغ‌های اناری و آیین سنتی ناردنگ همه ساله میزبان گردشگران است.  

روستای قدیمی دورک حدود ۴۰۰ سال قدمت دارد که در جنوب شرقی روستای فعلی قرار داشته است که به علت عبور جاده اصلی از میان آن و کمبود زمین جهت توسعه، این روستا جابه جا شده است.

گویش اهالی روستای دورک اناری بختیاری است. لباس محلی آنها شامل لچک و مینا برای زنان و چوغا و کلاه نمدی بختیاری برای مردان است.

مسجد دورک اناری مربوط به دوره پهلوی دوم است که در تاریخ ۱۵ دی ۱۳۸۷ با شمارهٔ ثبت ۲۴۲۲۳ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. علاوه بر این مسجد که یک جاذبه تاریخی محسوب می‌شود آبشار دره عشق که روبروی روستای دورک قرار دارد نیز از جاذبه‌های گردشگری این روستا است. در کنار این آبشار، رود کارون جریان دارد که با انارستان‌ها و شالیزارهای اطراف فضای دل انگیزی را به وجود آورده‌اند.

زنان روستای «دورک» از اواخر آبان تا اواسط آذر طی یک مراسم خانوادگی دانه‌های انار را در پشت بام خانه‌ها خشک می‌کنند و بر اساس سنن دیرینه، دیگ‌های رب پزی خود را بارمی‌گذارند. در این مراسم سنتی که «ناردُنگ» نامیده می‌شود، زنان با تشکیل گروه‌های چند نفره کار رب گیری از انار را آغاز می‌کنند. فرایند رب گیری در بین زنان دورکی شامل دانه کردن انار، آب گیری دانه‌ها، پخت آب انار و رب گیری می‌شود. این رب متفاوت‌تر از رب‌های دیگر است زیرا زنان دورکی در رب گیری از چاشنی‌های گیاهی محلی استفاده می‌کنند که عطر و طعم خاصی به رب انار می‌دهد.

علاوه بر کشاورزی، سرمه‌دوزی نیز در بین زنان این روستا رواج دارد. 

پاییز که برداشت انار از باغات دورک اناری صورت می‌گیرد فصل مناسبی برای گردشگران است تا از این روستای زیبا دیدن کنند.

تصاویری از برداشت انار در این روستا را در زیر ببینید:

عکس‌ها: ایرنا