چمدان : در معنای دوم تست کننده غذا اشخاصی هستند که برای شرکت‌های تولید کننده محصولات غذایی کار می‌کنند و پیش از آنکه یک محصول به تولید انبوه برسد و در بازار پخش شود، آن را امتحان می‌کنند و نظرشان را به شرکت تولید کننده اعلام می‌کنند.
اما آنچه در ایران بیشتر به نام تست کننده غذا یا «تیستر» معروف است در دنیا با نام بلاگرهای غذا شناخته می‌شود و از آنجا که اینستاگرام همانند ایران و چند کشور دیگر در همه کشورها محبوب نیست، بلاگرهای معروف غذا دنیا معمولا علاوه بر اینستاگرام در دیگر شبکه‌های اجتماعی همانند فیسبوک و پینترست و همچنین وبلاگ‌ها و وبسایتها هم فعال هستند.
برای شناخته شدن یک بلاگر به عنوان بلاگر خوب در دنیا معمولا چند ویژگی اهمیت دارد.
بیل گیتس، کارآفرین مشهور دنیا و پایه گذار شرکت مایکروسافت جمله مشهوری در زمینه فعالیت در فضای دیجیتال دارد: «محتوا پادشاه است.»
این جمله تقریبا در تمام متون راهنما و آموزشی فعالیت در فضای مجازی در سراسر دنیا تکرار شده و صادق است. فعالیت بلاگرهای غذا هم از این دایره خارج نیست، بدون شک محتوای مفید برای مخاطب بیش از هر مساله دیگری در ارزیابی یک بلاگر اهمیت دارد. تولید محتوای خوب کار آسانی نیست.
محتوای خوب در واقع محتوایی است که بتواند اطلاعات درست و صادقانه‌ای را متناسب با نیاز مخاطبان به آنها ارائه کند و برای مخاطبان مفید باشد.
صادقانه نبودن یک نوشته باعث می‌شود که کم کم دست بلاگر برای مخاطبان رو شود و اگر چه مدتی شهرت بسیار پیدا می‌کند اما این شهرت برای او پایدار نخواهد ماند.
مساله مهم دیگر در تولید محتوا آشنا بودن با خطوط قرمز و مسائل حساسیت برانگیز است که نیاز به هوشمندی دارد. مثلا در حوزه غذا، غذاهای بومی هر منطقه برای مردم آن منطقه اهمیت دارد و همچنین جزئی از میراث غذایی یک کشور محسوب می‌شود. تغییر نا به جای دستور پخت آن یا اشتباه نسبت دادن آن به یک منطقه دیگر می‌تواند حساسیت ایجاد کند.
همچنین در شرایطی که گیاهخواری در دنیا رو به افزایش است و یا استفاده از غذاهای سالم مورد تاکید است، اغلب بلاگرهای مشهور و موفق غذا در دنیا بخشی از بلاگ خود را به غذاهای گیاهی و غذاهای سالم اختصاص داده‌اند در این شرایط بی‌تفاوتی به این روند می‌تواند آسیب‌زا باشد. و مساله ساده دیگر این است که پس از انجام یک اشتباه یک معذرت خواهی ساده بیشتر از هر جنجال دیگری می‌تواند کاربردی باشد.
مساله مهم دیگر در زمینه محتوا تبلیغات است، اگر چه مشهورترین بلاگرهای غذای از این طریق کسب درآمد می‌کنند اما این مساله به این دلیل نیست که تمامی مطالب و پست‌های آنها سفارشی و تبلیغاتی است. در واقع یک بلاگ خوب غذا نباید تنها تبلیغ کننده باشد و چیز دیگری برای ارائه به مخاطبان نداشته باشد.
تمامی بلاگرهای غذای موفق در دنیا به پشتوانه حداقل‌هایی در دانش و تخصص در حوزه غذا و رسانه و تصویر مخاطبان خود را جذب کرده‌اند و بی‌شک کسی در میان آنها دیده‌نمی‌شود که بخواهد با انتشار ویدئویی ۶ دقیقه‌ای از خودش که دست در گردن یک شتر انداخته و گریه می‌کند یک بلاگر غذای موفق باشد
از سوی دیگر یک بلاگر خوب، سبک خود را حفظ می‌کند و برای هر نوع تبلیغی آماده همکاری نمی‌شود، مثلا اگر اهل خوردن سوشی نیست و اطلاعات و تجربه‌ای هم در زمینه تفاوت میان سوشی خوب و بد ندارید خودش را مجبور نمی‌کند که به خاطر تبلیغ یک رستوران سوشی بخورد و بدون آنکه بداند این سوشی چه کیفیتی دارد از آن تعریف کند.
دروغ گفتن برای تبلیغ همانند سم برای یک بلاگ است. دروغ، آرام آرام با کم شدن جو تبلیغاتی یک بلاگر بد، رو می‌شود، البته اینکه یک بلاگر جلو دوربین غذا را در دهنش نگه دارد و عکس و فیلم بگیرد و بعد از خاموش شدن دوربین از شدت انزجار آن را درون سطل آشغال خالی کند هم چیزی نیست که پنهان بماند و به ویژه در مورد یک بلاگر مشهور دهان به دهان پخش می‌شود.
مساله دیگری که همواره در مورد بلاگ‌های غذا بیش از دیگر بلاگ‌ها اهمیت دارد استفاده از عکس و ویدئوهای درست و با کیفیت است، گرفتن عکس خوب اتفاقی نیست، نیاز به مهارت و دانش عکاسی و تصویربرداری و همچنین دانش ویرایش عکس دارد. اغلب بلاگرهای دنیا دانش این کار را در حد نیاز خود آموزش می‌بینند و یا برخی دیگر بخشی از درآمد خود را صرف استخدام کسانی می‌کنند که بتوانند از نظر تکنیکی عکس و ویدئوی خوب و باکیفیت برای آنها تهیه کنند. این کار نه تها حرفه‌ای بودن یک بلاگر را نشان می‌دهد بلکه نمایانگر احترام او به مخاطبانش است.
البته مخاطبان هم باید بدانند که در ازای دنبال کردن و مشارکت آنها در صفحات بلاگرها که سود خوبی را برای آنها به همراه می‌آورد، حق دارند اطلاعات مفید و صادقانه‌ای دریافت کنند. افزایش اطلاعات رسانه‌ای در جامعه باید سبب شود که دنبال کنندگان خود را پیاده نظام شخص خاصی ندانند که بخواهند با دستور او به صورت گروهی بدون دلیل خاصی تعامل خود را با صفحه او بالا ببرند یا به خاطر یک بلاگر به دیگر افراد توهین و هتاکی کنند. مسلما کسب و کارهایی که افرادی با چنین دنبال کننده‌هایی را به عنوان تبلیغ کننده خود انتخاب می‌کنند خواهند دانست در بلند مدت این جامعه مخاطب، در صنعت پذیرایی برای آنها مفید نخواهند بود و حتی به صنعت آنها ضربه هم خواهند زد.
برخی از بهترین بلاگ‌های غذای دنیا در اینستاگرام
صفحه جیمی اولیور در اینستاگرام ۷.۴ میلیون نفر دنبال کننده دارد. او که خودش یک سرآشپز حرفه‌ای است، مطالب بسیار خوبی از جمله دستور غذاهای متنوع و جالبی را به مخاطبانش در اینستاگرام ارائه می‌کند، او بسیاری از مطالبش را به غذاهای گیاهی اختصاص داده است.
کوین کری بلاگر دیگری است که ۱.۴ میلیون نفر دنبال کننده دارد، او بیشتر ویدئوها و عکس‌هایی را منتشر می‌کند که حاوی دستور پخت غذاهایی مناسب برای کسانی است که ورزش می‌کنند.
صفحه beautifulcuisines در اینستاگرام هم به طور اختصاصی به معرفی کافه و رستوران می‌پردازد. در این صفحه عکس‌های حرفه‌ای از غذاها و رستوران‌ها وجود دارد و این صفحه با داشتن ۱.۲ میلیون نفر دنبال کننده برای معرفی رستوران‌ها و کافه‌ها تنها به توضیح ۲ یا ۳ خطی، آدرس رستوران و عکسی از آن بسنده می‌کند.
الا مایلز بلاگر دیگری است که مولف کتاب آشپزی است و همچنین یک اپلیکیشن ارسال غذا دارد، مایلز هم مانند دیگر بلاگرهای موفق علاوه بر محتوای مفید شامل معرفی غذاهای جدید و دستور تهیه‌های جدید غذا از محتوای تصویری حرفه‌ای در صفحه اینستاگرامش استفاده می‌کند.
آشپزخانه اسمیتن دیگر بلاگ شخصی غذا در اینستاگرام است که با ۱.۱ میلیون نفر دنبال کننده در سال ۲۰۱۹ به انتخاب برخی وبسایتها، بهترین بلاگ غذا نام گرفته است. در این بلاگ عکس شخص خاصی دیده نمی‌شود و تمامی پست‌ها با کیفیتی بالا به دستور غذاهای متنوع برای مخاطبان می‌پردازد. این بلاگر یک کتاب آشپزی هم منتشر کرده است.
بررسی‌های دیگر بلاگ‌های مشهور غذا در دنیا همه ویژگی مشابه تصویرهای حرفه‌ای، محتوای مفید و معقول بودن نوع و تعداد تبلیغات را در آنها نشان می‌دهد، تمامی این بلاگرها به پشتوانه دانش و تخصص در حوزه غذا، رسانه و تصویر مخاطبان خود را جذب کرده‌اند و بی‌شک کسی در میان آنها دیده‌نمی‌شود که بخواهد با انتشار ویدئویی ۶ دقیقه‌ای از خودش که دست در گردن یک شتر انداخته و گریه می‌کند یک بلاگر غذای موفق باشد.
[related-post id="۲۴۰۳۴۵"]
