چمدان: چندسالی است که عقد آریایی به عنوان یک گزینه در خدمات محضرها در مراسم ازدواج مطرح می‌شود و در بسته‌ای که محضردار به مراجعان ارائه می‌کند در کنار سفره عقد، تزئینات اتاق  و ... قرار می‌گیرد و هزینه آن جداگانه محاسبه می‌شود. البته برخی محضرداران نیز عقد آریایی را به عنوان یک هدیه روی خدمات دیگر به زوج‌ها ارائه و برخی خانواده‌ها نیز از این مساله استقبال می‌کنند.

عقد آریایی شامل خواندن متنی به فارسی است که عاقد آن را جمله به جمله می‌خواند و عروس و داماد آن را تکرار می‌کنند و مضمون آن معمولا پیوند زناشویی و تعهد و وفاداری زوج‌ها به یکدیگر است.



این نوع از عقد البته بیشتر جنبه تشریفاتی دارد و حتما در مراسم عقد شرعی هم خوانده می‌شود، البته این مساله را هم نباید فراموش کرد که این متن فارسی با ایجاد حال و هوایی خاص و  گفته شدن جملاتی با مضمون عقد اما به فارسی که برای زوج‌‍‌ها فهم آن راحت‌تر است، بسیار مورد استقبال قرار گرفته‌ است هر چند رئیس کانون سردفتران ازدواج و طلاق چنین عقدی را غیرقانونی خوانده‌ است.

[related-post id="240427"]

اما با وجود اینکه برگزار کنندگان مراسم عقد در محضرها از این متن به عنوان عقد آریایی یا عقد باستانی نام می‌برند و آن را به ایرانیان باستان منتسب می‌کنند، سند و منبع تاریخی آن مشخص نیست.

حمیدرضا صفاکیش استاد تاریخ دانشکده تهران - مرکز دانشگاه آزاد اسلامی در گفت‌وگو با خبرنگار چمدان در ارتباط با مبنای تاریخی آنچه به عنوان عقد آریایی در این دوره رواج پیدا کرده‌ است، می‌گوید: در اسناد به جا مانده متنی معادل آنچه امروز عقد آریایی نامیده می‌شود موجود نیست و من تا کنون با سند معتبری در این زمینه از ایران باستان در دوره‌های مختلف (مادها، هخامنشیان، ساسانیان و ...) که وجود این متن را در آن زمان نشان دهد برخورد نکرده‌ام.

او ادامه داد: البته چنین متنی با روح حاکم بر ایران باستان منافاتی ندارد، خدا پرستی، اهمیت استحکام خانواده، سلامت ازدواج و ... همواره در فرهنگ ما مورد تاکید بوده و این متن هم با چنین ارزش‌هایی سازگار است اما چنین نیست که دقیقا متن آن سندیت تاریخی داشته باشد.