چمدان: یکی از این آداب و رسوم که ریشه مذهبی نیز دارد «پیشاشو» نام دارد. مردم گیلان با روزه گرفتن یک یا دو روز پایانی ماه شعبان به پیشواز ماه رمضان می‌روند که این استقبال در فرهنگ گیلان «پیشاشو» نامیده می‌شود.

یکی دیگر از سنت‌های گذشته گیلانیان این بوده که مردان محل برای بیدار کردن همسایگان خود برای سحر به در خانه‌ها رفته و با کوبیدن به در، همسایه را برای سحر بیدار می‌کردند، همچنین مردم گیلان در گذشته با روش‌های مختلف از جمله «ستاره شب» که به ستاره شام معروف است، صدای شلیک تیر و آواز خروس که در اصطلاح محلی به آن «سوکوله سوم» (خروس خوان) می‌گویند در هنگام سحر از خواب بیدار می‌شدند.

یکی از مراسم‌های ویژه مردم گیلان در ماه مبارک رمضان افطاری دادن است. مردم گیلان نخست با نمک یا چای و یا آب داغ روزه خود را باز می‌کنند و غذاهای مرسوم آن‌ها نان، پنیر، سبزی، لوبیا پخته، آش کشک، آش رشته، شامی، فرنی، حلوا و رشته و خشکار ؛ شیرینی مخصوص گیلان در ایام ماه مبارک رمضان بوده است.

افطاری دادن به‌عنوان نذری و دعوت از خویشاوندان عروس یا داماد به‌ویژه در دوران نامزدی تقریباً در تمام نقاط استان گیلان در ماه مبارک رمضان معمول بوده است. در گذشته در میان مردم گیلان مرسوم بود که با نان محلی افطار کنند و هنوز هم در برخی از روستاهای استان به‌ویژه روستاهای منطقه اشکورات در شرق گیلان نان‌های محلی برای افطار به‌صورت گروهی توسط زنان روستا پخته می‌شود.

مستندی به نام «پیشاشو» توسط رضا مجلسی تولید شده است که در آن به این سنت گذشته گیلانیان پرداخته است. این مستند که توانست جایزه ویژه هیات داوران بیست و هشتمین دوره جشنواره فیلم‌های تلویزیونی و مردم‌شناسی کوزوو صربستان را دریافت کند به زندگی روزمره سخت و پرتلاش یک زن سالخورده روستایی در گیلان در ماه رمضان می‌پردازد.