چمدان: شهر بلقیس یکی از بزرگترین بناهای خشتی و گلی ایران است که در ۳ کیلومتری جنوب غرب اسفراین قرار گرفته‌ است. این شهر وسعتی بالغ بر ۱۸۰ هکتار دارد و از یک مجموعه آثار شامل بقایای ارگ و خندق پیرامون آن، شارستان شامل برج و بارو، مقبره شیخ آذری، ویرانه‌های معروف به منار تپه (مسجد جامع)، کوره سفالگری، آب‌انبار، بازار، کاروانسرا، یخدان‌ها و گورستان وسیع در نزدیک دروازه شرقی تشکیل شده‌ است.

سالم‌ترین و همچنین برجسته‌ترین اثری که بر بقایای شهر بلقیس برجای مانده‌ است ارگی است که دارای ۲۹ برج به ارتفاع حدود ۱۱ متر است و جزء بزرگترین قلعه‌های باستانی ایران است. این ارگ دارای سازه بزرگ خشتی و چینه‌ای است و دارای وسعتی حدود ۵۱ هزار مترمربع است. در اطراف ارگ یک خندق وسیع وجود دارد.

طبق یافته‌های باستان‌شناختی قدیمی‌ترین استقرار در این شهر تاریخی که تاکنون شناسایی شده مربوط به اواخر دوره ساسانی – صدر اسلام است و زندگی در آن تا پایان دوره صفوی به‌ طور مداوم جریان داشته‌ است. این شهر در اواخر دوران طهماسب دوم و ابتدای حکومت نادر یعنی در سال ۱۱۳۱ توسط افاغنه کاملاً ویران و در هم کوبیده شد به نحوی که جایگاه پیشین خود را از دست داد. از این زمان کم‌کم اسم افسانه‌ای بلقیس روی خرابه‌های شهر قدیمی اسفراین گذاشته شد.

شهر کهن و تاریخی بلقیس در سال ۱۳۸۸ به عنوان پایگاه میراث فرهنگی مورد تصویب قرار گرفت و با شماره ثبت ۴۴۹۷ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.

[related-post id="188300"]



عکاس : احمد بلباسی