چمدان:  سید عبدالمجید شریف زاده رییس گروه پژوهشی هنرهای سنتی پژوهشگاه میراث فرهنگی گفت: استفاده و ساخت قاب آینه در اواخر دوره صفوی و همزمان با ورود آینه‌های شیشه‌ای از اروپا به ایران آغاز شد و آینه کاران برای آراستن آیینه‌ها شروع به ساخت قاب‌های متعدد با جنس و طرح‌های گوناگون کردند.

او افزود: تلاش هنرمندان برای آراستن آینه و قاب آینه در اوج زیبایی تلاشی برای زنده نگه داشتن و زیباتر جلوه دادن مفاهیمی که در باور مردم ایران آینه نماد آنها است.

شریف زاده اضافه کرد: از طرفی میناکاری از هنرهای ظریف و قابل توجهی است که همواره در بین هنرهای سنتی جایگاه خاصی داشته است و می‌توان به آثار شاخصی از مینای نقاشی و تعداد انگشت شماری از مینای خانه بندی با طرح‌های بسیار ساده متعلق به دوران قاجار موجود در موزه جواهرات بانک مرکزی اشاره کرد.

وی  افزود: با توجه به معدود و نادر بودن مینای خانه بندی در بین آثار این دوره در این کار تلاش شده تا با تلفیق هنر مینای خانه بندی و نقش گل و مرغ و اسلیمی و ختایی سبک قاجار در عین ارج نهادن به هنر هنرمندان قدیم قدمی نو در ارائه این هنر برداشته شود.

رییس گروه پژوهشی هنرهای سنتی پژوهشگاه اظهار داشت: اثر یاد شده دارای 6 قطعه مینای خانه‌بندی به ابعاد (71در 53) شامل یک قطعه سرلوح به ابعاد نیم دایره قطر 2/15، 2 قطعه حاشیه به ابعاد (30 در 6) و یک قطعه حاشیه با ابعاد (17 در 6)  و دو قطعه با ابعاد (6 در 6) است.