تقریبا سراسر این صخره صاف است و فقط در یکی از طرف‌های آن، شکاف بلندی از بالا تا پایین امتداد می‌یابد. داخل این شکاف، پلکانی 649 پله‌ای ساخته شده است.
در نیمه راه این پلکان زیارتگاه مریم باکره قرار دارد و بالای صخره، برجی سه طبقه، غرفه‌هایی برای خرید سوغاتی، چند اغذیه‌فروشی و فضایی بر نشستن و تماشای چشم‌انداز دیده می‌شود.
این صخره در مرز دو شهر کوچک گوآتاپه و ال‌پنول قرار گرفته است و هر دو شهر ادعای مالکیت این صخره را دارند. زمانی، سکنه گوآتایه تصمیم گرفتند اسم شهرشان را با حروف درشت سفید روی صخره نقاشی کنند اما سکنه ال‌پنول متوجه این مسئله شدند و درحالی‌که از واژه Guatapé فقط دو حرف G و U کشیده شده بود جلوی کار را گرفتند. این دو حرف غول‌پیکر را هنوز می‌توان در سوی شمالی سنگ مشاهده کرد.
هرچند دولت کلمبیا از دهه 1940 میلادی این صخره را میراث ملی معرفی کرد اما نخستین‌بار سه کوهنورد رسما در جولای 1954 به این صخره صعود کردند و بعدها پلکان داخل شکاف ساخته شد و به‌مرور «لا پیه‌درا دل‌پنول» به جاذبه گردشگری پرطرفداری تبدیل شد.
نظر شما