این شبهجزیره زیبا با وسعت 9هزارو324 کیلومترمربع تا واپسین سالهای قرن نوزدهم در نقشه جغرافیایی دیده نمیشد تا اینکه آرتور دادول و تئودور ریکسون بین سالهای 1898 تا 1900 این منطقه را نقشهبرداری کردند.
شبهجزیره المپیک میزبان جنگلهای بارانی متعددی است که بیشتر آنها در بخش غربی شبهجزیره قرار دارند و از آن جمله میتوان به جنگلهای بارانی هوه، کوییتس و کویینالت اشاره کرد.
ایندرحالیاست که بهدلیل کوهستانهای مرکزی شبهجزیره، این اقلیم بارانی به بخش شمالشرقی نمیرسد و درنتیجه این ناحیه اقلیم خشک دارد.
رشتهکوه مرکزی شبهجزیره المپیک دومین رشتهکوه بزرگ ایالت واشنگتن است و بلندترین قله آن کوه المپوس نام دارد.
رودخانههای این شبهجزیره بکر، زیستگاه مناسبی برای ماهیهای سالمون است. علاوهبر رودخانهها، المپیک دریاچههای طبیعی زیادی هم دارد که از میان آنها میتوان دریاچه دلپذیر، دریاچه هلال، دریاچه اوزت، دریاچه سرزمینی جنوبیتر و دریاچه کویینالت را نام برد.























