چمدان: اطلاعات زیادی از زمان پیدایش این روستا وجود ندارد. طبق اسناد موجود نام تاریخی این روستا در گذشته قریه روئین نام داشته‌ است که به دوره تیموری بر می‌گردد و آن زمانی است که حافظ ابرو در سال ۸۳۳ ه‍.ق از منطقه ارغیان گذر کرده برای جهان ارغیان ۱۲ قریه ذکر کرده که روئین یکی از این قرای به‌شمار می‌آمده‌ است.

شهاب‌الدین عبدالله (یا نورالله) بن لطف‌الله بن عبدالرشید خوافی معروف به حافظِ اَبرو، تاریخ‌نگار و جغرافیدان مشهور ایرانی در عصر تیموری صاحب آثاری در تاریخ اسلام و ایران به ویژه مربوط به دوره تیمور و شاهرخ است. کتاب جغرافیای او که به ویژه در فصول مربوط به ایران و ماوراءالنهر آکنده از اطلاعات مهم تاریخی است از مهم‌ترین آثار او به‌شمار می‌رود.

یکی از صنعت‌های رایج در روستای تاریخی روئین «تنور سازی» و «کوندی سازی» بوده‌ است که افرادی همچون «حاجی هانی غلامی»، «حسین غلام نبی» و «قدرت حسین» در این اواخر این صنعت را زنده نگه داشته بودند اما متأسفانه با رواج نانوایی‌های صنعتی به مرور این صنعت نیز رو به فراموشی گذاشته است. یکی دیگر از صنایع دستی این روستا صنعت چادرشب‌بافی است که هم به صورت دستی (سنتی) و هم به صورت صنعتی تولید می‌شود.

این روستا که به‌ عنوان خاستگاه بافت چادرشب مطرح است در سال ۱۳۸۹ به عنوان اولین روستای نساجی سنتی کشور شناخته و به عنوان پایلوت کشوری انتخاب شد.

پارچه‌های بافت روئین شامل انواع چادر شب، حوله، دستمال، ملحفه و پارچه پیراهنی است. حدود 300 نفر از افراد ساکن در روستای رویین به طور مستقیم به تهیه نخ، رنگ آمیزی و بافت چادر شب و فروش آن اشتغال دارند و رشته چادرشب بافی یا نساجی سنتی رویین مهر اصالت یونسکو نیز دریافت کرده است.

















عکس‌ها: وحید خادمی - ایرنا