چمدان :  قریب دو سال است که حرف‌و‌حدیث‌هایی درباره موزه هنر معاصر تهران و گنجینه آن منتشر می‌شود. اخیرا هم انجمن‌های هنرهای تجسمی نسبت به خبر «انتقال موزه هنرهای معاصر تهران به سازمان میراث فرهنگی» بیانیه‌ای صادر کردند. معصومه مظفری، رئیس انجمن نقاشان ایران، درباره چرایی انتشار بیانیه به امضای هفت انجمن هنرهای تجسمی گفت: «همان‌طور که می‌دانید، شورای انجمن‌های هنرهای تجسمی (انجمن هنرمندان نقاش ایران، انجمن هنرمندان مجسمه‌ساز ایران، انجمن صنفی طراحان‌ گرافیک ایران، انجمن خوشنویسان ایران، انجمن عکاسان ایران، انجمن هنرمندان سفالگر ایران، انجمن تصویرگران ایران) اوایل این هفته بیانیه منتشر کرد.

گروه هنر روزنامه شرق نوشت:علت انتشار آن هم این است که جامعه هنری نگران است، هرچند که آقای وزیر به این مسئله واکنش نشان دادند، اما واقعیت این است که هیچ‌کدام از مسئولان به‌صراحت این مسئله را تکذیب نکردند. به همین‌دلیل ما همچنان درباره موضوع انتقال موزه هنرهای معاصر تهران به سازمان میراث ‌فرهنگی دل‌نگران و خواستار این مسئله هستیم که مسئولان محترم فرهنگی – هنری درباره این‌گونه مسائل با ما شفاف برخورد کنند؛ یعنی دقیقا مسائل را با جامعه هنری در میان بگذارند تا موضوعات بیش از پیش پیچیده نشوند».

این نقاش در ادامه افزود: «به نظرم سازمان میراث‌ فرهنگی هم بهتر است به مسائل موزه‌های تحت ‌نظارت خود رسیدگی کند که اهتمام به چنین امری واقعا کار بزرگی محسوب می‌شود».

مظفری در پاسخ به این سؤال که اساسا «منابع خبری شما در این‌گونه موارد چه کسانی هستند»، گفت: «طبیعی است منابع خبری‌مان را فاش نمی‌کنیم. هرچند که ما خودمان هم اطلاعات لازم در این‌گونه را جویا می‌شویم».

همچنین فرزاد هاشمی، نايب رئیس انجمن عکاسان ایران، ‌دراین‌باره گفت: «همان‌طور که می‌دانید، انجمن‌های هنری به طور مستقل تأسیس شده‌اند و نسبت به مسائل و رویدادهای هنری خیلی حساس هستند. درباره انتقال موزه هنرهای معاصر تهران به سازمان میراث ‌فرهنگی سؤالات زیادی وجود دارد که همچنان از سوی مسئولان پاسخ قانع‌کننده‌ای دریافت نکرده‌‌ایم. بعد از این‌همه سال تازه وزارت ارشاد به این نتیجه رسیده که به واسطه‌ انجمن‌های هنری به مسائل هنری ورود پیدا کنند، به‌طوری‌که هیچ بی‌ینال و... بدون ‌نظارت این انجمن‌ها برپا نشود یا اخیرا از سوی معاونت هنری از هفت انجمن هنری در شورای راهبردی هنرهای تجسمی دعوت شده تا با حضور نمایندگانشان در کنار مدیرکل هنرهای تجسمی و معاونت هنری در تصمیم‌گیری‌های کلان هنری مشارکت داشته باشند. حالا در این اثنا واگذاری موزه به سازمان میراث فرهنگی نه‌تنها ابهام‌زا، ‌بلکه حتی مشکوک به نظر می‌رسد! درحالی‌که عملکرد میراث فرهنگی در ١٠ سال گذشته ناکارآمد بوده. ضمنا پيشنهاد شوراي انجمن‌هاي هنرهاي تجسمي براي اداره موزه هنرهای معاصر تهران به طور هیئت‌امنایی – مانند قبل از انقلاب – و با حضور نمایندگان وزیر ارشاد و معاونت هنری و نمايندگان انجمن‌ها هست».

همچـنین سعید فـلاح‌فـر، پـژوهشگر مستـقل میـراث ‌فرهنگی، ‌دراین‌باره توضیح داد: «سازمان میراث‌ فرهنگی با استناد به مصوباتی به موضوع هنرهای تجسمی ورود کرده که اولا مربوط به ١٥سال پیش است و در این مدت اشاره‌ای به آن نشده! حتی سازمان میراث درخصوص وظایف خود در این مصوبات مثل تهیه فهرست‌ها، دستورالعمل‌ها و تدوین معیار درجه‌بندی آثار اقدامات کاملی انجام نداده است. از طرفی این مصوبات ناظر به میراثی است که زیرمجموعه ارشاد اداره می‌شد و نه میراث جدای از ارشاد».

او درباره صحبت‌های آقای کارگر که هدف را حراج آثار هنری بیان کرده بود، توضیح داد: «رونق بازار هنر تجسمی و وجود اسامی مشترک در سازمان میراث، ارشاد، بنیاد رودکی و حراج تهران باعث شده تا این فرضیه بین اهالی هنر قوت پیدا کند که این موضوعات به هم مربوط هستند. اشاره آقای کارگر هم به حراجی این تصور را تقویت می‌کند که این پروژه ادامه روند واگذاری موزه به بنیاد رودکی است و ورود میراث جبران و جایگزین شکست آن طرح است. طرفداران مشترک این دو انتقال هم تأیید این فرضیه است».

این مدرس تاریخ هنر افزود: ‌«سازمان میراث علاقه خاصی به کنترل حراج‌ها و نگارخانه‌ها دارد و از آنجا که طراحان این پروژه از دوره خانم احمدی‌پور دستی در حراج تهران هم دارند، این اصرار نمی‌تواند تعبیری در جهت دفاع از آثار هنری و فرهنگی داشته باشد، به‌ویژه اینکه میراث خود در انجام اصلی‌‌ترین وظایف سازمانی‌اش دچار محدودیت منابع مالی و انسانی و اجرائی است. ورود به حوزه‌ای تازه با این اصرار نمی‌تواند چندان خیرخواهانه باشد. اگرچه در شرایط عادی می‌توانست نظارت هر سازمان ثانویه‌ای بر گنجینه خوشحال‌کننده باشد».

[related-post id="20404"]

[related-post id="20519"]