این روزنامه افزود: عنصر پیوند گذشته و آینده، نوروز است که همزمان با اعتدال بهاری از خلال قرن‌های طولانی و از زمانی که ایران پهناورترین امپراتوری جهان بود، در قالب آیین‌های ویژه‌ای جشن گرفته می‌شد. هنگامی که خورشید مایل می‌تابد و به زیر سایبان‌ها رخنه می‌کند، چهره‌های نقوش حکاکی شده بر روی دیوارها و ستون‌های تخت جمشید جان می‌گیرند. بر روی سنگ نگاره‌های کاخ آپادانا، که کاخ محل پذیرایی از میهمانان داریوش به شمار می‌رفت، تصاویری از پیشکش آوران از اقوام مختلف با لباس‌ها و فرهنگ‌های متفاوت همراه با سربازان گارد جاویدان به چشم می‌خورد.
لاستمپا نوشت: هدایایی که نزد پادشاه هخامنشی برده می‌شد از گاو و شتر گرفته تا جواهرات و ادویه‌جات، از بافته‌های ابریشمی گرفته تا سبدهای خرما و شراب، از ارزشمندترین محصولات سرزمین‌های مختلف آن زمان به شمار می‌رفته است. با نگریستن به این نقوش برجسته، به چهره‌ها و لباس‌ها و پیشکش‌های اهدایی، می‌توان به راحتی صحنه‌های واقعی جشن و گردهمایی در آن دوران را در ذهن زنده کرد.
نوروز پنج قرن پیش از تولد حضرت مسیح از اعیاد مذهبی دین زرتشت بود که اولین دین توحیدی جهان به شمار می‌رود. هر چند نوروز پس از اسلام به یک جشن ملی تبدیل شد، اما ایرانی‌ها هنوز آن را با جان و روح خود حس کرده و بسیاری از اهالی این کشور تخت جمشید را برای لحظه تحویل سال انتخاب می‌کنند.
این روزنامه افزود: یزد در 400 کیلومتری تخت جمشید قرار دارد و مرکز دین زرتشت است. برج یا دخمه خاموشان که خارج از یزد قرار دارد، در قرن‌های گذشته به آیین دفن مردگان زرتشتی اختصاص داشته که البته چند سال است که ممنوع شده است. زرتشتیان، اجساد مردگان خود را بر فراز دخمه می‌گذاشتند تا توسط پرندگان خورده شود و سپس استخوان‌ها را درون چاه دخمه می‌انداختند.
همین آیین در مورد اجساد پادشاهان نیز به مرحله اجرا در می‌آمد و سپس آنها در آرامگاه‌های سلطنتی نقش رستم قرار داده می‌شدند. آتشکده یزد نیز اکنون فعال است و هر روز نیایش کنندگان در حالیکه لباس‌های سفید بر تن دارند وارد این معبد می‌شوند و آتش مقدس را که از 1500 سال پیش روشن نگه داشته شده، از پشت شیشه نگاه می‌کنند.
در کوچه پس کوچه‌های محله فهادان یزد، در میان بادگیرها و زنان سیاهپوش، خانه‌های کاهگلی با درهای رنگی و دق الباب‌های زیبا و متفاوت برای زنان و مردان، زمان متوقف شده است. از پشت در آبی رنگ خانه هنر یزد، پله‌هایی ما را به پشت بام می‌برد و از آنجا مشاهده صحنه غروب آفتاب بر فراز بادگیرهای شهر، سحرآمیز است.
فاطمه و همسرش در خانه هنر یزد از میهمانان با موسیقی و آب انار پذیرایی می‌کنند. چراغ‌های مسجد جامع یزد که از مهمترین و زیباترین مساجد ایران به شمار می‌رود، با غروب آفتاب روشن می‌شود. با مشاهده رنگ‌های سبز و آبی و طلایی بناهای سنتی در یزد می‌توان کمابیش به قدمت آنها پی برد. در مغازه‌هایی که در اطراف میدان امیرچخماق قرار دارند، محصولات غذایی لذیذ و سنتی به فروش می‌رسد و مردم برای خرید شیرینی‌های حاج خلیفه، در برابر مغازه او صف می‌کشند.
بلندترین بادگیر ایران در مجموعه‌ای که به دستور کریم خان زند در سال 1750 ساخته شده، قرار دارد. مجموعه تاریخی دولت آباد، متشکل از قنات، بنا، باغ و بادگیر، به دلیل مهندسی باغ خود یکی از 9 باغ ایرانی ثبت شده در میراث جهانی توسط یونسکو است. پیش از ورود به شهرهای ایران مانند یزد، اصفهان، شیراز و کاشان؛ هیچگاه نمی‌توان تصور کرد که آنها چنین باغ‌های زیبایی را در پس دیوارهای خود پنهان کرده باشند.
باغ‌های ایرانی گوشه‌هایی از بهشت هستند که در آنجا آب با عبور از نهرهای کوچک، از حوضی به حوض دیگر ریخته و پس از نمایش در آبنماها و فواره‌ها، به طبیعت جان می‌دهد و گرمای هوای تابستان را به عقب می‌راند.
اولین باغ ایرانی به دستور کوروش کبیر در پاسارگاد بنا شد که امروز دیگر هیچ اثری از آن باقی نمانده و با نگاهی به محوطه فعلی، غیرممکن به نظر می‌رسد که زمانی در این فضا، باغ سرسبز و پرآبی در میانه کویر وجود داشته است.
امروز از مجموعه پاسارگاد، تنها آرامگاه بسیار ساده و بی‌نقش و نگار کوروش باقی مانده است که بازدیدکننده را به توقف و تامل وامی‌دارد. گفته می‌شود که اسکندر نیز پس از اینکه تخت جمشید را نابود کرد، برای ادای احترام به دیدن مقبره کوروش رفت.
[caption id="attachment_212819" align="aligncenter" width="1024"]
نمایی از بافت تاریخی یزد | منبع: lastampa[/caption]
[caption id="attachment_212820" align="aligncenter" width="1200"]
CARLA DIAMANTI گردشگر ایتالیایی در شیراز[/caption]
منبع: ایرنا
نظر شما