او افزود: سوال‌هایی که تاکنون پاسخ دقیقی برای آن یافت نشده این است که با توجه به ویژگی‌های این ظروف، علت ترنجی شکل بودن، قطر زیاد بدنه و سنگینی آنها چیست و کاربردشان چه بوده است؟ در این ظروف چه مواد یا مایعاتی نگهداری می شده است؟ کارشناسان حوزه‌های علمی مختلف با بررسی این ظروف از دیدگاه باستان شناسی و علوم پایه سعی در روشن ساختن و پاسخگویی به برخی از این سوال‌ها را دارند.
کارشناس بخش سفال موزه ملی ایران گفت: برای نخستین بار آزمایشات روی محتویات داخل برخی از این ظروف که در موزه ملی ایران قرار دارند صورت گرفت تا با توجه به نتایج آزمایش کاربرد این ظروف حداقل در ایران مشخص شود.
فرانک بحرالعلومی، مشاور پژوهشکده حفاظت و مرمت در ادامه این نشست گفت: با نگاه به مقالات مختلف می‌توان گفت در اروپا به خصوص در منطقه بالکان، منطقه شمال ایران، منطقه شوروی و روسیه فقاع بسیار زیادی به دست آمده که درخصوص مورده استفاده آنها نظرات متعددی داده شده است. اما در این مقالات 2 نکته وجود داشته است. ما این 2 نکته را آنالیز کرده و به این نتیجه رسیده‌ایم که فقاع‌ها در مناطق مختلف استفاده‌های مختلفی داشته است ولی هنوز هیچ شواهدی برای استفاده خاص و یکسان آنها پیدا نکرده‌ایم.
او افزود: طبق آزمایشات انجام شده درباره ظروف سفالین فقاع یافته شده در ایران می‌توان گفت که درون این ظروف سفالین آبمیوه و آب غلات استفاده می‌شده است.
بحرالعلومی درباره فرم و قطر زیاد این ظروف سفالین گفت: آقای مهندس بهشتی بدنه‌های فقاع را با روش پتروگرافی مورد آنالیز قرارداده و اجزای سازنده، چگالی و سختیه آنها را مورد بررسی قرار دادند. ساخت سفال درون یک غلاف سفالین عجیب نیست چراکه سفال زرین فام را نیز اینگونه می‌سازند. آتش مستقیم باعث تغییر فرم این ظروف می‌شود. در واقع ساخت این غلاف‌ها و قراردادن ظروف فقاع درون آنها باعث می‌شود گازها آرام خارج شده و به این ترتیب از تغییر شکل ظروف جلوگیری شود.
نظر شما