براساس افسانه‌ها راما، تجسد یا آواتاری از رب‌النوع ویشنو، نخستین کرسی پرستش شیوا را در این مکان بنا کرده است تا گناهانی که درمدت جنگ حماسی رامایانا در سریلانکا مرتکب شده بود آمرزیده شوند.
رامایانا داستان حماسه باستانی هندوستان است که تقریباً بین سال‌های ۴۰۰ پیش‌از‌میلاد تا ۲۰۰ پس‌از‌میلاد خلق شده است.
راما، سیتا، هانومان، لاکشمانا و بهاراتا از شخصیت‌های مهم این داستان هستند و ماجرای عاشقانه معروف «راما و سیتا» هم در این حماسه نقل می‌شود. رامایانا ترکیبی از دو واژه «رام» و «اینه» و به معنای «سفر راما» است.
براساس این داستان حماسی، راما هفتمین تجسد (آواتار) از ویشنو دربرابر رب‌النوع شیوا دعا می‌کند که شیوا گناهانی را که درمدت جنگی که مقابل دیوشاه راوانا در سریلانکا داشته است بیامرزد.
راما می‌خواست لینگام بزرگی (نمادی از شیوا) بسازد او به هانومان گفت که لینگام را از هیمالایا بیاورد. وقتی هانومان در آوردن لینگام تاخیر کرد، سیتا (همسر راما و آواتار لاکشمی) در مکان فعلی معبد، لینگام کوچکی از ماسه ساحل دریا ساخت و کنارش عبادتگاهی برای خلوت‌کردن و دعاکردن راما ایجاد کرد و این معبد در قرن دوازدهم در همان محل بنا شد.
راهروی بیرونی معبد راماناتاسوامی طولانی‌ترین راهرو در معابد هندو در هندوستان است که جهت غربی و شرقی آن هریک به‌طول 122 متر و جهت شمالی و جنوبی هریک به‌طول 195 متر است و 1212 ستون 9.1 متری در آن، سقف را به کف متصل می‌کنند.
این معبد امروزه به‌عنوان یکی از مهم‌ترین جاذبه‌های گردشگری و زیارتی جزیره رامسوارام در تامیل نادوی هند به‌شمار می‌رود.
[related-post id="184735"]
[related-post id="184099"]
[related-post id="3041"]
[related-post id="191944"]
[related-post id="199270"]
نظر شما