حمید فدایی مدیر پایگاه میراث فرهنگی تخت جمشید درباره این حواشی به چمدان گفت: نخستین اطلاع رسانی درباره این خوانش، مربوط به جلسه بنیاد شاپور بود که به دلیل تخصصی بودن جلسه، اطلاعات و نقل قول‌های آن به درستی منعکس نشده بود. این اتفاق دلخوری‌هایی همراه داشت و منجر به سوءتفاهم در جامعه علمی شد.
او با اشاره به نحوه کشف این کتیبه گفت: کشف فیزیکی این کتیبه در دهه 80 و ضمن مرمت در بین سال‌های 80 تا 84 در نقش رستم اتفاق افتاده است. در آن سال کتیبه از زیر رسوبات خارج شده بود اما چون آن زمان در تیم حفاظتی خط شناس حضور نداشته، گمان بر این بوده که این کتیبه خوانش شده است. همان زمان نیز نقاطی محو مشخص بوده و با برداشتن لایه‌های رسوب از داخل آن، کتیبه خوانا شده است.
[related-post id="205205"]
مدیر پایگاه میراث فرهنگی تخت جمشید با اشاره مرمت‌های آن سال گفت: در مرمت‌های آن دوره نه تنها این کتیبه که بخش‌هایی از کتیبه‌های دیگر نیز آشکار شده که بحث خوانش مجدد آن کتیبه‌ها نیز در اولویت کار ماست. این کتیبه‌ها خوانش شده بودند اما حالا مرمت بخش‌های دیگری را نمایان کرده و با بازخوانی اطلاعات جدیدتری درباره خط و زبان از کتیبه‌ها منتشر خواهد شد.
فدایی درباره خوانش تازه کتیبه گفت: کتیبه فوق در چند ماه گذشته خوانش شده و آقای دلشاد مشاور ما در حوزه خطوط میخی هستند که ضمن گذراندن رساله دکتری، تجربه خوبی درباره خطوط میخی دارند که پیش از این نیز روی بازنگری خطوط میخی کامل خوانده نشده در کتیبه‌های غیر از آرامگاه داریوش بزرگ فعالیت کردند که نتایج آن به زودی چاپ خواهد شد.
او در توضیح حواشی پیش آمده گفت: به اشتباه گفته بودند که کتیبه از جلبک پاک شده که این طور نبوده و رسوب بوده است. در مورد اسمی که در کتیبه آمده نیز حاشیه‌هایی به وجود آمده که آن هم ناشی از اشتباه در گزارش‌دهی واژگان در فارسی بوده است. بهتر است که حوزه‌های تخصصی نیز برای نقد، توضیح و بحث درباره این کتیبه منتظر انتشار مقاله رسمی این اتفاق باشند.
