چمدان: حجت نظری عضو شورای شهر تهران هشتم دیماه در سالروز تولد فروغ فرخزاد با جمعی از خبرنگاران و شهروندان برای رونمایی از لوح ثبتی خانه پدری فروغ فرخزاد به آرامستان ظهیرالدوله رفت اما مسوولان آرامگاه از ورود او و دیگران جلوگیری کردند. قرار بود حجت نظری از لوح ثبتی خانه پدری فروغ در آرامستان ظهیرالدوله و سر قبر فروغ رونمایی کند.
[caption id="attachment_198791" align="aligncenter" width="720"] حجت نظری عضو شورای شهر در زادروز فروغ بر سر مزار او رفت تا از لوح ثبتی خانه پدری فروغ رونمایی کند اما با در بسته آرامگاه روبرو شد[/caption]
این عضو شورای شهر با بیان این که فروغ یک چهره فرهنگی است و بسته بودن آرامگاه ظهیرالدوله هیچ توجیهی ندارد، افزود: متأسفانه نشد از لوح ثبتی خانه پدری فروغ در آرامگاه ظهیرالدوله رونمایی کرد اما امیدواریم در مدت نه چندان طولانی که از عمر شورای شهر پنجم باقی مانده، بتوانیم با کمک کمیسیون فرهنگی شورا و شهرداری، فضای آرامستان ظهیرالدوله که بخشی از هویت شهر تهران است با رایزنیهای لازم در معرض دید و بازدید عموم قرار دهیم.
وی با بیان اینکه لوح ثبتی مربوط به ثبت خانه فروغ امضا شده است، گفت: پس از آنکه در فضای مجازی از احتمال تخریب خانه فروغ فرخزاد مطلع شدم، پیگیر این مساله شده و خوشبختانه شهردار منطقه نیز هماهنگی خوبی در این زمینه انجام داد و جلوی تخریب این بنا گرفته شد. مدتی بعد هم با پیگیری از میراث فرهنگی این بنا به ثبت رسد اما متاسفانه تا امروز لوح ثبتی این خانه به امضا نرسیده بود که در پیگیری از دلیل تاخیر گفتند که فرآیند اداری آن با توجه به تغییر استاندار زمانبر شده است.
نظری با بیان اینکه امروز به مناسبت هشتاد و چهارمین زادروز فروغ فرخزد لوح ثبتی این خانه آماده شد، گفـت: تمام مراحل اداری تملک خانه فروغ انجام شده است و خیلی زود لوح ثبتی آن نیز نصب خواهد شد.
به گفته وی با همکاری شرکت توسعه فضاهای فرهنگی قرار است خانه پدری فروغ فرخزاد به حالت اولیه خود برگردد.
به گزارش چمدان، گورستان ظهیرالدوله واقع در شمالیترین نقطه تهران، میان تجریش و امامزاده قاسم، مدفن بزرگان و مشاهیر ایرانی که گرچه نام و اثرگذاریشان در این مملکت تا همیشه تاریخ روشن است اما محل دفنشان مدتهاست که به خاموشی سپرده شده است.
آرامگاه ظهیرالدوله در منطقه یک تهران و در اواسط سربالایی دربند و در کوچه ظهیرالدوله قرار دارد. میرزا علی خان دولوی قاجار، ملقب به ظهیرالدوله، فرزند محمد ناصرخان، وزیر دربار ناصرالدین شاه در سال 1281 در جمال آباد شیراز متولد شد. وی در 16 سالگی دختر ناصرالدین شاه را به عقد خود درآورد و در سال 1304 به سمت وزیر تشریفات خاصه منصوب شد. او پس از آشنایی با صفی علی شاه با به تن کردن جامه فقر و درویشی، مراحل مریدی را پشت سرگذاشت. آن چنان که پس از مرگ صفی علی شاه با اسم «صفا علی شاه» جانشین او شد. از سالهای 1340 به بعد دفن اموات در این مجموعه ممنوع شد و دفن افراد در سالهای 40 تا 50 با اجازه نامه خاص و آن هم به صورت محدود انجام شد.
آخرین تدفین در آرامگاه ظهیرالدوله در سال 1359 انجام شده است. آخرین متولی این گورستان که از سوی خانقاه تعیین میشد درویش رضا بود که در 1366 درگذشت و از آن زمان همسر او متولی آنجاست. این گورستان 4300 متری در سال 1377 به عنوان اثر ملی ثبت شده است. محوطه آرامگاه ظهیرالدوله پوشیده از درختهای سبز و خرم و درهم تنیده است و سنگ اکثر گورها در حال تخریب است.
بازدید از این گورستان تنها پنجشنبهها از ساعت 10 تا 12 برای بانوان و 13 تا 16 برای آقایان ممکن است.
از گروه شاعران مدفون در این گورستان میتوان به محمدتقی بهار، ایرج میرزا، فروغ فرخزاد، رهی معیری و حسین مسرور اشاره کرد. خوانندگان مشهور مدفون در ظهیرالدوله نیز سیدحسین طاهرزاده، قمرالموک وزیری، غلامحسین بنان و داریوش رفیعی هستند.
تعداد موسیقیدانان و نوازندگان معروف مدفون در این گورستان نیز زیاد است و همگی جزو اساتید محسوب میشوند که از آن میان میتوان به غلامحسین درویش، ابوالحسن صبا، حبیب الله سماعی، حسین تهرانی، حسین هنگ آفرین، حسین یاحقی، مرتضی محبوبی، روح الله خالقی، ابراهیم منصوری، نورعلی خان برومند و حسین صبا اشاره کرد.
از اهالی مطبوعات میتوان به محمد مسعود و منوچهر مهران، از ورزشکاران به مهندس توفیق جهانبخت (قهرمان کشتی جهان)، از نظامیان عالی رتبه سرلشکر احمد نخجوان، سپهبد احمد وثوق، سپهبد چنگیز وشمگیر، سرلشکر حسن بقایی، سرتیپ حیدرقلی پسیان، سپهبد مرتضی یزدان پناه، از نمایندگان مجلس ابراهیم افخمی، ابوالحسن ملکی، ارسلان خلعتبری، از وزیران علی اصغر پورهمایون، مجید آهی و سیدمهدی فرخ و سایر زنان و مردان سرشناس از قبیل سید حسن تقی زاده، شمس الضحی نشاط، گیلان تاج افخم ابراهیمی، طوبی آزموده و صادق صادق اشاره کرد.
به گزارش چمدان، ذکر این نکته هم ضروری است که ظهیرالدوله کتابی نگاشته که از آن با نام «سفرنامه ظهیرالدوله» یاد میشود. این کتاب به زبان فارسى است که به موضوع شرح سفر ظهیرالدوله به همراه مظفرالدین شاه قاجار به فرنگستان اختصاص یافته است.
[caption id="attachment_198789" align="aligncenter" width="220"] از راست ظهیرالدوله و صفیعلیشاه[/caption]
تالیف این سفرنامه از پنجشنبه دوازدهم ذى حجه ١٣١٧ ه.ق. همزمان با آغاز سفر شروع و در یکشنبه دوم شعبان ١٣١٨ ق. با به پایان رسیدن سفر، خاتمه مىیابد.
این سفرنامه، گزارش روزانه سفر مولف به همراه مظفرالدین شاه و هیئت همراه به کشورهاى روسیه، فرانسه، اطریش، مجارستان، صربستان، عثمانى، آلمان، بلژیک و بلغارستان است. مولف در این کتاب به ذکر ویژگىهایى جغرافیایى هر شهر و نیز فاصله شهرها با یکدیگر پرداخته و به توصیف وضعیت داخلى شهرها و ابنیهاى که در آنها ساخته شده مىپردازد و وقایع و رخدادهاى سفر را به شیرینى ترسیم مىکند.
خود مظفرالدین شاه هم در این سفر، سفرنامهاى تنظیم کرده اما سفرنامه ظهیرالدوله بسى مفیدتر از سفرنامه شاه است زیرا شاه به خاطر مقام پادشاهى نمىتوانسته آزادانه هر چه را مىخواهد بنویسد؛ اما ظهیرالدوله چنین مانعى نداشته و هر چه دلش مىخواسته آزادانه نگاشته و ما را بر بسیارى از اسرار درون پرده آگاه ساخته است.
وى در نگارش حقایق بىپروایى خاصى از خود بروز داده است. مولف علىرغم بستگى تام و تمام به خاندان سلطنتى و علىرغم این که خودش از صاحبمنصبان عالى منزلت و نامدار دربار بوده و طبعا خود نیز در نابسامان ىهایى سهیم است، با بىپروایى خاصى هیچ نکتهاى را در پرده نگاه نداشته و حقایق را همچنانکه بوده نگاشته است.
ویژگى دیگر این سفرنامه ترجمه برنامههاى رسمى است که دولتها براى پذیرایى از شاه تنظیم مىکردهاند. در بسیارى از موارد نخستین ترجمههایى که از متون اروپایى به خصوص ترجمههایى که از اصطلاحات ادارى و سیاسى و مقامات دولتى به عمل آمده است، گیراتر به نظر مىرسد و از نظر نزدیکى به معنى، اصلىتر و رساتر است.
کد خبر 198780
نظر شما