چمدان: باغ موزه قصر در سال ۷۵ به فهرست آثار ملی کشور اضافه شد و پس از آن در سال ۹۱ به عنوان موزه مورد بهره‌برداری قرار گرفت این در حالی بود که حین مرمت و بازسازی بخش‌هایی از زندان زنان سیاسی در آن سال‌ها تخریب شد که اعتراض و پیگیری کانون زندانیان سیاسی قبل از انقلاب را به همراه داشت.

بهمن ماه 94 بود که خبر رسید غرفه‌های شیشه‌ای که هیچ تناسبی با معماری باغ موزه قصر ندارد به نمای بیرونی ساختمان مارکوف این باغ موزه و جلوی نمای شیشه‌ای الحاقی آن، اضافه شده است که برخی خبر از تبدیل آن به یک مرکز تجاری - رستورانی و یا محلی برای مبل فروشی می‌دهند.

این در حالی بود که کارشناسان حوزه میراث فرهنگی معتقد بودند که این سازه برگشت پذیری نیست. از سویی این غرفه‌ها قسمت بزرگی از نمای اصلی ساختمان را مسدود کرده بود که نه طراحی‌اش با آن سازگار بود و نه اجازه می‌داد که اصالت معماری دیده شود. از این لحاظ نمی‌توانست هیچ وجاهت علمی در حوزه مرمت آثار تاریخی داشته باشد.

هوشیار مدیر باغ موزه قصر در آن زمان در گفت‌وگو با رسانه‌ها با تاکید بر اینکه اعضای شورای فنی میراث فرهنگی استان تهران مانند احمد محیط طباطبایی، قلی نژاد، حیدری مهوار و... از لحظه شروع ایده راه اندازی موزه اتومبیل‌های قدیمی در جریان کار قرار داشتند، تأکید کرد: حتی از آقای سید محمد بهشتی نیز برای حضور در مراسم این موزه نیز دعوت کرده‌ایم بنابراین اصلا قرار نیست که این محوطه مبل‌فروشی و یا رستوران شود. بلکه ما در اصل فضایی به فضای موزه‌ای اضافه کرده‌ایم. با این وجود پس از پایان زمان نمایشگاه و زمانی که بازدید کننده نداشته باشد، می‌توان در عرض ۲۴ ساعت این سازه‌ها را جمع آوری کرد بدون اینکه آسیبی به بنا بزند.

میراث فرهنگی استان تهران هم مدعی بود که برای احداث ساختمان مذکور از این اداره کل استعلامی به عمل نیامده لذا متعاقباً در جلسه شورای فنی میراث فرهنگی استان تهران مطرح نشده است. در مجموع با توجه به سخنان هوشیار به نظر می‌رسید مانند موارد مشابه یک توافق نانوشته و غیر مکتوب صورت گرفته است تا این سازه ساخته شود اما اگر موضوع رسانه‌ای شد میراث فرهنگی مدعی شود که ما اطلاع نداشتیم و این کار خلاف قانون بود و ما جایی را امضا نکردیم کما این که اعضای شورای فنی میراث تهران به گفته هوشیار همگی از این موضوع مطلع بودند.

در همان زمان احمد حكيمي پور نائب رييس كميسيون فرهنگي اجتماعي شوراي اسلامي شهر تهران، با اشاره به اقدام شهرداری تهران نسبت به ايجاد سازه‌هايی برای غرفه بندی محوطه باغ موزه قصر گفت: باغ موزه قصر ثبت ملي شد و بنابراين بر اساس قانون، مدیریت مجموعه حق دخل و تصرف در نما و بخش‌های دیگری که ثبت شده را ندارند. متاسفانه ما شاهد هستیم که با ساخت غرفه‌های شیشه‌ای این قانون زیر پا گذاشته شده است.

[caption id="attachment_194902" align="aligncenter" width="810"] هوا خوری که به روی موزه قفل شده است[/caption]

سرانجام ماحصل این ماجرای پر کش و قوس تبدیل بخشی از باغ موزه قصر به کافه لقانطه بود که جلوی آن سازه‌ای شیشه‌ای قرار داشت و تعدادی خودروی کلاسیک در آن قرار داده شده بود و کافه لقانطه تبدیل به پاتوغ گروهی از اعضای میراث فرهنگی شد که مهر تأیید ولو شفاهی بر این اقدام زده بودند.

اکنون خبر می‌رسد که محسن سلیمانی طی حکمی از سوی سعید اوحدی رئیس سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران به عنوان رئیس باغ موزه قصربه جای هوشیار منصوب شده است.

حال باید دید مدیر جدید باغ موزه قصر در قبال این اقدام چه تصمیمی اتخاذ خواهد کرد؟ نخستین پرسش آن است که مسوول کافه لقانطه که گفته می شود روزگاری رئیس دفتر مشایی در سازمان میراث فرهنگی بوده است؟! تا کنون چه مبلغی بابت اجاره بهای این مجموعه به شهرداری پرداخت کرده است؟ آیا این خبر صحت دارد که او تاکنون اجاره بهایی پرداخت نکرده است؟ دوم آن که آیا قراردادی به صورت مکتوب از سوی باغ موزه با مجموعه لقانطه وجود دارد؟ سوم علت واگذاری قسمت‌های مختلف باغ موزه به مجوعه کافه لقانطه چیست و ما به ازای آن چه مبالغی به شهرداری پرداخت می‌شود؟

اکنون نیز خبر می‌رسد که هواخوری پنجم و ششم از سوی این کافه تصرف شده و در آن بسته است. در سال‌های نخست افتتاح باغ موزه این حیاط‌ها باز بود و بازدید کننده داشت اما اکنون گفته می‌شود که این حیاط‌ها برای برگزاری مراسم‌های این کافه در اختیار این مجموعه قرار گرفته است؟

 

[caption id="attachment_194903" align="aligncenter" width="810"] هوا خوری باغ موزه قصر ...[/caption]

از سویی گفته می‌شود که نصف زیر هشت مارکوف هم به این مجموعه واگذار شده است. زیر هشت به گفته کارشناسان قدیمی‌ترین و تاریخی‌ترین قسمت باغ موزه است. از سویی در بخش آسیب‌های اجتماعی که زمانی زندانیان قدیمی زندان قصر به آن رفت و آمد داشتند و در آنجا با آنها مصاحبه می‌شد و فیلم ضبط می‌شد اکنون از سوی کافه لقانطه و از دورن موزه دیوارکشی شده و تبدیل به گالری شده است؟!

آیا مجموعه کافه لقانطه بیش از مجوز کافه که از اداره کل میراث فرهنگی استان تهران اخذ کرده مجوزهای دیگری هم برای تصرف سایر قسمت‌های باغ موزه و دخل و تصرف در این بنای ثبت ملی کسب کرده است؟ اگر کسب کرده کدام مرجع صاحب صلاحیتی چنین مجوزی را صادر کرده است؟



به گزارش چمدان، از چند هفته پیش هم بالای لوگوی باغ موزه قصر، لوگوی کافه لقانطه به چشم می‌خورد و این پرسش را پیش می‌آورد مگر کافه لقانطه سهمی در تامین هزینه‌های باغ موزه داشته که باید لوگوی آن همتراز لوگوی باغ موزه باشد که حتی اگر هزینه‌های آن را هم تأمین کرده باشد در کجای دنیا شأن یک کافه همتراز شأن یک موزه دیده شده که این تابلو  در بالای لوگوی باغ موزه قصر نصب شده است.

از سویی تالار فرخی یزدی که متعلق به موزه است و نام یکی از مشهورترین زندانیان فرهنگی و سیاسی ایران یعنی فرخی یزدی برتارک آن می‌درخشد، اکنون تبدیل به سینما لقانطه شده است و این پرسش را پیش روی فرهنگ دوستان می گذارد که اساسا نسبت کافه لقانطه با باغ موزه قصر چیست؟

طبق اسناد تاریخی کافه لقانطه در میدان بهارستان قرار داشته و شعبه‌ای از آن هم در خیابان باب همایون بوده است حال چرا باید باغ موزه برای وجود چنین کافه‌ای از تمام داشته‌های خود بگذرد آن هم کافه‌ای که هیچ نسبت تاریخی با مجموعه باغ موزه قصر ندارد و به راحتی یکی پس از دیگری قسمت‌های مختلف باغ موزه را از آن خود کرده است؟

آیا همان میراثیانی که پاتوغشان این کافه هست نمی‌دانند یک کافه همتراز یک بنای تاریخی نیست.

از سویی روی دیوار غربی کنار تالار فرخی یزدی تبلیغ قهوه جوش خارجی نصب شده است. نسبت این قهوه جوش خارجی با تالار فرخی یزدی چیست؟ آیا سعید اوحدی رئیس سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران از اتفاقات رخ داده در باغ موزه از سوی کافه لقانطه مطلع است؟ با انتخاب مدیر جدید باغ موزه چه تصمیمی در این زمینه اتخاذ خواهد شد؟ آیا هوشیار یارای مقاومت در مقابل یاران کافه لقانطه را داشت؟ با حضور حناچی شهردار جدید تهران که خود در حوزه میراث فرهنگی فردی مطلع است و انتخاب مدیر جدید باغ موزه چه تصمیمی برای این کافه و اقداماتش گرفته خواهد شد.

[caption id="attachment_194906" align="aligncenter" width="1080"] زیر هشت قدیمی‌ترین جای موزه[/caption]



[caption id="attachment_194923" align="aligncenter" width="1080"] کنار سالن فرخی یزدی - تبلیغ قهوه جوش خارجی[/caption]

[caption id="attachment_194924" align="aligncenter" width="806"] پشت این دیوار قبلا سالن آسیب‌های اجتماعی بود که مسوول کافه لقانطه یک روز دیوار می‌کشد و اعلام می‌کند اینجا متعلق به کافه است[/caption]



[caption id="attachment_194927" align="aligncenter" width="985"] تالار فرخی یزدی که تابلو سینما لقانطه بر بالای آن نقش بسته است![/caption]

[caption id="attachment_194928" align="aligncenter" width="1080"] تبلیغ قهوه‌جوش خارجی در بنای تاریخی موزه قصر[/caption]

[caption id="attachment_194929" align="aligncenter" width="1080"] پشت ساختمان اصلی قبلا سالن آسیب‌های اجتماعی بود اما اکنون در تصرف کافه لقانطه است و نام گالری کافه لقانطه بر تارک آن قرار گرفته است؟![/caption]

[caption id="attachment_194930" align="aligncenter" width="1080"] حدود دو ماه است که لوگوی کافه لقانطه بر سر در باغ موزه قصر خودنمایی می‌کند! کدام یک از موزه‌ها مجازند که برند یک کافه را همتراز با نام موزه قرار دهند؟![/caption]

[caption id="attachment_196418" align="aligncenter" width="1030"] نمایشگاه خودرو کلاسیک در سازه شیشه ای جلو کافه لقانطه[/caption]





[caption id="" align="aligncenter" width="600"] سازه شیشه‌ای باغ موزه هنگام تبدیل به کافه و نمایشگاه خودرو کلاسیک[/caption]