این دریاچه وسعتی برابر  ۲۵ هزار هکتار دارد و دارای آبی است بسیار شور که همه ساله میزان قابل توجهی نمک از آن برداشت می‌شود. این دریاچه در فصل‌های خشکی یکی از کانسارهای بزرگ نمک ایران به‌شمار می‌آید. فرآوری نمک از این دریاچه توسط مجتمع استحصال نمک وابسته به پتروشیمی شیراز انجام می‌شود.

آب مهارلو توسط دو رودخانه فصلی سلطان‌آباد و رودخانه خشک تامین می‌شود و برخی قسمت‌های آن نیز از چند چشمه زیرزمینی تغذیه می‌کنند.  دریاچه مهارلو مامن امنی برای پرندگان کوچک و بزرگ محسوب می‌شود که مهمترین آنها فلامینگو است.

دریاچه مهارلو در حدود ۱۸ کیلومتری جنوب شرقی شیراز قرار دارد و به واسطه همجواری با این کلانشهر یکی از مناطق گردشگری به شمار می‌آید.  در سال ۱۳۸۵ با تصویب هیئت وزیران، دریاچه مهارلو به عنوان یکی از ۷ منطقه نمونه گردشگری ایران برگزیده‌ شد.

میزان تبخیر در دریاچه مهارلو بالاست و به همین دلیل بخشی از بستر آن را لایه‌ای از نمک می‌پوشاند و فقط در بخش‌های شمالی و مرکزی آن با عمق بسیار کم و شوری زیاد، آب وجود دارد.

یکی از پدیده‌های جالب این دریاچه وجود پدیده کشند قرمز است. کشندهای قرمز نوعی از جلبک‌ها هستند که نسبت به شوری مقاوم بوده و زمانی که شوری آب بالا می‌رود، این جلبک‌ها رشد بیشتری می‌یابند. تکثیر بیش از حد این موجودات سبب می‌شود که تراکم جلبک‌ها در سطح آب بالا رفته و به صورت لایه‌ای قرار گیرند که مانع از تبادل هوا با آب و در نهایت کاهش اکسیژن می‌شود. در این شرایط برخی از این موجودات سمّی را تولید می‌کنند که برای آبزیان یک خطر بالقوه به شمار می‌رود و از این رو حیات آبزیان و جانوران مجاور دریاچه را به خطر می‌اندازد.

ویدئویی دیدنی از این جاذبه گردشگری را در زیر ببینید: