چمدان: منطقه مدیترانه میزبان تعداد بسیار زیادی از محوطه‌های تاریخی ثبت‌شده در فهرست میراث جهانی یونسکو است که بسیاری از آنها در نواحی ساحلی این دریا قرار دارند.

گرمای جهانی، تغییرات اقلیم و درنتیجه، ذوب‌شدن یخ‌های قطبی و بالا آمدن سطح آب دریای مدیترانه درطول قرن 21 بسیاری از این محوطه‌های میراث جهانی را به‌طور جدی در معرض خطر فرسایش و حتی نابودی کامل قرار می‌دهد.

گروهی از پژوهشگران دپارتمان جغرافی دانشگاه کیل در آلمان که نتایج یافته‌هایشان در شماره 16 اکتبر ژورنال نیچر ارتباطات (Nature Communications) منتشر شده است نشان می‌دهد که تمام 49 محوطه میراث جهانی در منطقه مدیترانه که در این پژوهش بررسی شدند به‌سبب افزایش سطح آب دریا در معرض خطر قرار دارند که از این تعداد 37 محوطه با خطر «طوفان صدساله» مواجه‌اند. طوفان صدساله به طوفان مهیبی گفته می‌شود که در هر سال به احتمال یک درصد ممکن است رخ دهد.



همچنین 42 از 49 سایت این منطقه در معرض خطر فرسایش ساحلی قرار دارند. اگر سطوح آب دریا بیشتر از این افزایش یابد، در منطقه مدیترانه خطر وقوع طوفان صدساله به‌طور متوسطه تا 50 درصد و خطر فرسایش ساحلی تا 13 درصد تا پایان قرن 21 بیشتر خواهد شد.

این دانشمندان برای دستیابی به این نتایج، پایگاه داده‌هایی فضایی از تمام محوطه‌های میراث جهانی یونسکو در نواحی ساحلی منطقه مدیترانه تهیه کردند. در ادامه، اطلاعاتی چون نوع میراث، فاصله‌ آنها از خط ساحلی و اینکه آیا در شهر یا در روستا قرار دارد به پایگاه داده‌ها اضافه شد.

لنا رینمن سرپرست این گروه پژوهشی در این خصوص گفت: «با استفاده از این پایگاه داده‌ها و شبیه‌سازی‌ مدل‌های سیل و محاسبه سناریوهای مختلف بالا آمدن سطح دریا توانستیم شاخص‌های خطر سیل و خطر فرسایش را توسعه دهیم. شاخص خطر سیل ناحیه‌هایی را که به‌طور بالقوه می‌توانند در معرض سیل باشند و همچنین حداکثر عمق سیل را در هر محوطه میراث جهانی به‌طور مجزا نشان می‌دهد. شاخص خطر فرسایش هم فاصله هر محوطه را از خط ساحلی و مشخصه‌های فیزیکی ساحل را که می‌تواند درجه‌های مختلف فرسایش را به‌وجود آورد شامل می‌شود.»



نتایج این پژوهش حاکی از آن است که تا سال 2100 سطح متوسط آب دریا در منطقه مدیترانه 1.46 متر بالا می‌آید. این افزایش می‌تواند سبب شود که تا آغاز قرن 22 میلادی بسیاری از این محوطه‌ها ناپدید شوند.

از 42 محوطه در معرض خطر 13 محوطه میراث جهانی در ایتالیا قرار دارند که از آن‌جمله می‌توان به بافت‌های تاریخی راونا، ویچنزا، ونیز، ناپل، جنوا و محوطه باستانی پمپی اشاره کرد. مجسمه زئوس در محوطه باستانی المپیا و شهر قرون‌وسطایی رودس در یونان، فانوس‌دریایی اسکندریه در مصر و پترا در اردن از دیگر محوطه‌های میراث جهانی درمعرض خطر در سواحل مدیترانه هستند.