او افزود: این محوطه دارای محور طولی شمالی- جنوبی است که ارتفاع آن حدود دو متر از سطح زمین‌های اطراف بلندتر است.
تخریب سطح محوطه
به گفته او، با توجه به قرارگیری محوطه در بین کارخانه‌ها و شرکت‌های تجاری و تخریب‌های وارده به سطح آن، تعیین عرصه و پیشنهاد حریم در دستور کار اداره میراث فرهنگی استان البرز قرار گرفت و با مجوز ریاست پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری انجام شد.
سرپرست برنامه گمانه زنی برای تعیین عرصه و پیشنهاد حریم تپه امامزاده قاسم گفت: با همکاری کارشناسان باستان شناس هیأت؛ از جمله اسماعیل سلیمی و علی اعراب در مجموع 18 گمانه در اطراف تپه با ابعادی متفاوت و عمقی بین 70 تا 150 سانتیمتر ایجاد شد که از این تعداد، با 10 گمانه محدوده عرصه به دست آمد و 8 گمانه نیز بدونِ بقایای لایه‌های فرهنگی در محدوده حریم قرار گرفت که براساس آن حریم حفاظتی تپه مشخص شد.
داده‌های سفالی فراوان
چهری داده‌های سفالی فراوان را بارزترین ویژگی تپه امامزاده قاسم دانست و گفت: سفال‌های منحصر به فردی با نقوش استامپی، نقوش کنده زیگزاگی، طنابی، هندسی‌های متنوع و حتی نقوش پرنده و مقادیر بسیار کمتری سفال‌های لعابداردر این تپه به دست آمد.
او افزود: هرچند که تاریخ قرون اولیه اسلامی برای بیشتر این سفال‌ها و نهشته‌های فرهنگی آن صحیح است، اما وجود تعدادی از سفال‌های خشن با نقش طنابی می‌تواند تاریخ احتمالی این محوطه را تا دورۀ ساسانی نیز برساند.
این باستان شناس از شناسایی قطعات شیشه و همچنین سرباره‌های زیادی در سطح این محوطه و درون برخی گمانه‌ها خبر داد و افزود: به احتمال زیاد می‌توان گفت در این محوطه احتمالاً کار تولید سفال نیز انجام می‌گرفته است.
به گفته او، در درون یکی از گمانه‌ها، کشف کوره‌ای منحصر به فرد با دودکش سفالی تعبیه شده بر بدنه آن، حدس تولید سفال در محوطه را تقویت کرد.
برنامه گمانه‌زنی برای تعیین عرصه و پیشنهاد حریم تپه امامزاده قاسم با مجوز ریاست پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری انجام شد.
نظر شما