چمدان:حمید فرهمند بروجنی، در خصوص طرح بازچرخانی آب و تاثیر آن بر پل‌های تاریخی بر روی رودخانه زاینده رود، اظهار کرد: زمانی که چنین طرحی مطرح می‌شود باید بررسی کنیم که ابتدا آیا این آب ماندنی است یا خیر؟ از سوی دیگر باید میزان اسیدی یا قلیایی بودن آن نیز به طور دقیق پایش و مشخص باشد.

وی با اشاره به اینکه اگر آب اسیدیته بالایی داشته باشد موجب خورندگی پایه‌های پل می‌شود، افزود: از همه مهمتر در اجرایی چنین طرحی چگونگی اجرا بسیار مهم است. اگر جریان یافتن آب در زاینده رود مجدد بخواهد هر از چندگاهی صورت بگیرد و شوک رطوبتی به پل‌ها بدهد این طرح نه تنها برای پل‌ها مفید نیست بلکه ضرر دارد.

این کارشناس مرمت میراث فرهنگی با بیان اینکه اگر پای این پل‌ها سالیان درازی خشک باشد بهتر از این است که هر از چندگاهی شوک رطوبتی ببینند، تصریح کرد: موضوع مهم دیگر در بحث بازچرخانی آب و پل‌های تاریخی این است که باید میزان حجم آب، میزان و سرعت حرکت آن مشخص باشد چراکه مصالح به کار رفته در این پل‌ها برای حجم و میزان سرعت خاص آب طراحی شده است.

ایسنا نوشت:فرهمند بروجنی تاکید کرد: از دید علمی اگر موضوع شوک رطوبتی مطرح شد کلیات این طرح مضر است، اما اگر آب جریان مستمر داشته باشد و جاری باشد و فقط به آب به عنوان یک کارناوال چند روزه نگاه نشود آنگاه طرح برای پل‌ها مفید خواهد بود.