افعال کمکی (auxiliary verbs) قبل از یک فعل دیگر (فعل اصلی) در جمله قرار می‌گیرند و به فعل اصلی جمله در تشکیل عبارات فعلی خبری و سوالی کمک می‌کنند. افعال کمکی به دو دسته فعل‌های کمکی اصلی و فعل‌های کمکی وجهی تقسیم می‌شوند. be, have, do افعال کمکی اصلی هستند و can به همراه زمان گذشته‌اش could در شمار افعال کمکی وجهی قرار دارند.
سوال:
می‌توانید به من کمک کنید؟│
?Can you help me
جواب:
البته. چطور می‌توانم به شما کمک کنم؟│
?Sure. How can I help you
سوال:
می‌توانید در نقشه به من نشان دهید که چطوری می‌توانم به آنجا برسم؟│
?Can you show me on a map how to get there
ممکن است کمی آرام‌تر صحبت کنید؟│
?Can you speak more slowly
آیا اینجا به اینترنت می‌توانم دسترسی داشته باشم؟│
?Can I access the Internet here
آیا به من رسید می دهید لطفاً؟│
?Can I have a receipt please
آیا فهرست غذا را برای ما می آورید لطفاً؟│
?Can we have a menu please
آیا یک رستوران خوب می توانید پیشنهاد دهید؟│
?Can you recommend a good restaurant
جواب:
بله. البته.│
.Yes, of course
نه. متاسفم.│
.No, I’m sorry
با نگاهی به این ساختار جملات می‌توان فهمید که برای ساخت چنین سوالاتی که جنبه درخواست دارند از فرمول کلی اسم+فعل اصلی+ ضمیر فاعلی مناسب+ Can استفاده کنید (در بعضی مواقع ضمیر مفعولی بین فعل اصلی و اسم قرار می‌گیرد). البته برای استفاده از شیوه محترمانه‌تر درخواست بهتر است زمان گذشته فعل can یعنی could بکار رود.
ضمایر فاعلی:
I │ you │ he,she,it │we│ you│ they
ضمایر مفعولی:
me │ you│ him, her, it │us │ you │ them
نظر شما