اما اولین سند رسمی که از کارناوال ونیز به‌عنوان جشنی عمومی یاد می‌کند مربوط به سال 1296 است، زمانی‌که سنای جمهوری ونیز روز قبل از چله‌روزه را روز جشن اعلام کرد. در مذهب کاتولیک به پرهیزگاری چهل روز قبل از عیدپاک، چله‌روزه می‌گویند.
در طول این سرگرمی عمومی، شهروندانی که ماسک و لباس کارناوال می‌پوشند کاملا هویت آن ماسک و لباس خاص را می‌گیرند و برای روزهایی از تمام نمودهای شخصیتی مبتنی‌بر طبقات اجتماعی، جنسیت و مذهب رها می‌شوند. به‌این‌ترتیب، تمام مردم زیر این نقاب‌ها کنار یکدیگر قرار می‌گیرند و به یک اندازه شادی می‌کنند.
این جشن به‌ویژه در دوره‌ای که طبقات اجتماعی و فقیر و غنی، اهمیت بیشتری نسبت به امروز داشتند می‌توانست به همبستگی بیشتر ساکنان جمهوری ونیز تبدیل شود.
براساس بایگانی دولت ونیز، اصطلاح ماسک‌ساز (نقاب‌ساز) رسما از 10 آوریل 1436 به‌عنوان شغل در این منطقه به رسمیت شناخته شد. امروزه، ماسک‌سازها در سراسر ونیز نقاب‌های متنوعی عرضه می‌کنند. این ماسک‌ها در دو نوع ماسک‌های کارناوال و ماسک‌های شخصیت‌های کمدیا دل‌آرته عرضه می‌شوند و براساس کیفیت مواد اولیه قیمت‌های گوناگونی دارند.
از دیرباز، در مدت کارناوال، امور روزانه و حرفه‌ای شهروندان ونیز در درجه دوم اهمیت قرار می‌گیرد و آن‌ها تمام زمانشان را برای جشن و پایکوبی، سرگرمی، تماشای نمایش‌های خیابانی و عمومی و گردش در شهر به‌خصوص در میدان سن‌مارکو صرف می‌کنند. ازآنجاکه این کارناوال اوایل سال میلادی برگزار می‌شود مردم انرژی و سرزندگی کافی برای کارکردن در بقیه سال را به‌دست می‌آورند.
البته با رشد گردشگری، مشاغلی که ارتباط مستقیم با بخش دارند برای مثال، فروش لباس و ماسک کارناوال، رستوران‌ها و کافه‌ها و سوغاتی‌فروشی‌ها امروزه، بیشترین درآمدشان را درطول همین یک‌ماه کارناوال به‌دست می‌آورند. زیرا از سراسر ایتالیا و جهان مردم برای شرکت در این کارناوال به ونیز می‌روند. حتی امسال، ایرانی‌ها و هندی‌هایی با لباس‌های محلی در این جشن عمومی شرکت کرده‌اند.
[related-post id="6089"]
[caption id="attachment_17014" align="aligncenter" width="828"]
کارناوال ونیز یکی از بزرگ‌ترین جشن‌های عمومی در ایتالیا و یکی از شناخته‌شده‌ترین کارناوال‌های بزرگ جهان است│ عکس: پریسا حسینی، چمدان[/caption]
[caption id="attachment_17010" align="aligncenter" width="960"]
قدیمی‌ترین سند غیردولتی که از برگزاری آن ثبت شده است به سال 1094 باز می‌گردد که در آن برای اولین‌بار از واژه «کارناوال» به‌عنوان جشنی برای سرگرمی عمومی تمام شهروندان یاد شده است│ عکس: پریسا حسینی، چمدان[/caption]
[caption id="attachment_17009" align="aligncenter" width="1280"]
اولین سند رسمی که از کارناوال ونیز به‌عنوان جشنی عمومی یاد می‌کند مربوط به سال 1296 است، زمانی‌که سنای جمهوری ونیز روز قبل از چله‌روزه را روز جشن اعلام کرد│ عکس: پریسا حسینی، چمدان[/caption]
[caption id="attachment_16997" align="aligncenter" width="960"]
درطول این سرگرمی عمومی، شهروندانی که ماسک و لباس کارناوال می‌پوشند کاملا هویت آن ماسک و لباس خاص را می‌گیرند و برای روزهایی از تمام نمودهای شخصیتی مبتنی‌بر طبقات اجتماعی، جنسیت و مذهب رها می‌شوند│ عکس: پریسا حسینی، چمدان[/caption]
[caption id="attachment_17000" align="aligncenter" width="960"]
این جشن به‌ویژه در دوره‌ای که طبقات اجتماعی و فقیر و غنی، اهمیت بیشتری نسبت به امروز داشتند می‌توانست به همبستگی بیشتر ساکنان جمهوری ونیز تبدیل شود│ عکس: پریسا حسینی، چمدان[/caption]
[caption id="attachment_17016" align="aligncenter" width="960"]
بسیاری از گردشگران از سراسر ایتالیا و جهان برای شرکت در کارناوال ونیز به این شهر می‌روند │ عکس: پریسا حسینی، چمدان[/caption]
[caption id="attachment_17005" align="aligncenter" width="960"]
از دیرباز، درمدت کارناوال، امور روزانه و حرفه‌ای شهروندان ونیز در درجه دوم اهمیت قرار می‌گیرد و آن‌ها تمام زمانشان را برای جشن و پایکوبی، سرگرمی، تماشای نمایش‌های خیابانی و عمومی و گردش در شهر به‌خصوص در میدان سن‌مارکو صرف می‌کنند│ عکس: پریسا حسینی، چمدان[/caption]
[caption id="attachment_17007" align="aligncenter" width="960"]
میدان سن‌مارکو یکی از نقاط شهر ونیز است که بیشترین حضور شرکت‌کنندگان در کارناوال را به خود اختصاص می‌دهد │ عکس: پریسا حسینی، چمدان[/caption]
[caption id="attachment_17002" align="aligncenter" width="960"]
کسانی که لباس کارناوال می‌پوشند به سوژه عکس گردشگران تبدیل می‌شوند│ عکس: پریسا حسینی، چمدان[/caption]
[caption id="attachment_16995" align="aligncenter" width="960"]
گروهی از گردشگران با این زوج هندی که با لباس سنتی در میدان سن‌مارکو حاضر شده‌اند عکس می‌گیرند │ عکس: پریسا حسینی، چمدان[/caption]
[caption id="attachment_17006" align="aligncenter" width="960"]
بعضی از لباس‌ها از حالت سنتی خارج شده‌اند و بیشتر جنبه کارتونی گرفته‌اند │ عکس: پریسا حسینی، چمدان[/caption]
[caption id="attachment_17008" align="aligncenter" width="960"]
شوالیه‌ای از شوالیه‌های میزگرد شاه آرتور در میدان سن‌مارکو │ عکس: پریسا حسینی، چمدان[/caption]
[caption id="attachment_16991" align="aligncenter" width="960"]
درطول کارناوال همه از شخصیت واقعی خودشان خارج می‌شوند و هویت ماسک می‌گیرند│ عکس: پریسا حسینی، چمدان[/caption]
[caption id="attachment_16992" align="aligncenter" width="960"]
یک زوج در لباس دیو و دلبر[/caption]
[caption id="attachment_17004" align="aligncenter" width="439"]
یک ایرانی در سنتی در میدان سن مارکوی ونیز │ عکس: پریسا حسینی، چمدان[/caption]
[caption id="attachment_17015" align="aligncenter" width="1078"]
شخصیت‌های مجموعه فیلم‌های دزدان دریایی کاراییب│ عکس: پریسا حسینی، چمدان[/caption]
فیلمی از حضور گردشگران در میدان سن‌مارکو و شور و شوق عکس‌گرفتن افرادی که ماسک و لباس پوشیده‌اند را در ادامه ببینید:
نظر شما