چمدان :  یک هنرمند پرفورمنس در اعتراض به تخریب یک بنای تاریخی سه روز کامل دستانش را در یکی از دیوارهای این بنا کرد و ایستاد. از حدود سال ۸۹ بود که این آب‌انبار قدیمی محله یوسف‌آباد به اهالی تئاتر معرفی شد؛ بنایی با قدمت حدود ۱۰۰ سال که کسی از اینکه تاریخ دقیق احداثش چه زمانی بوده یا اینکه اصلا آنجا آب‌انبار بوده یا نه خبر دقیقی ندارد.

بنایی که بر اساس گزارش انصاف نیوز از سال ۸۹ به‌عنوان اولین تماشاخانه خصوصی کشور به نام «آو» فعالیتش را شروع کرد و از سال ۹۴ به «خانه نمایش دا» تغییر نام داد.

این بنای تاریخی حالا در شرف تخریب است. مالک این ساختمان به‌ قصد منفعت مالی قصد دارد این بنای خاطره‌انگیز را تخریب کند. مدیران فعلی این بنا و هنرمندان تمام تلاش خود را در راستای حفظ این بنا کردند اما در نهایت این بنا روز شنبه تخلیه و تحویل مالک شد.

مردی که سه روز به پای بنایی صد ساله ایستاد

یک بازیگر نیز حالا به احتمال تخریب این بنا اعتراض متفاوتی کرده است. هومن داوودی سه روز تمام دستان خود را در دیواری که در آب انبار ساخته بود، گچ گرفت و ایستاد.

او تنها با آب خودش را سرپا نگه داشت و شعارش این بود که این بناهای تاریخی سال‌ها به پای ما ایستاده‌اند تا ما از خدمات آن‌ها بهره‌مند شویم حالا ما چقدر می‌توانیم به پای این بناها بایستیم.

هومن داوودی اجراگر این پرفورمنس گفت: چون در شعرهایم گاهی به دیوار فکر می‌کردم، وقتی شنیدم قرار است آن آب انبار خراب شود غمگین شدم و این یک ایده مینیمال بود که به ذهنم رسید. بدن انسان توانایی‌های بسیاری دارد که با تمدن از یاد ما رفته و تلاش کردم که کمی از این توانایی‌ها را دوباره پیدا کنم. ساعت‌های اولیه بسیار سخت بود و فشار زیادی را تحمل کردم ولی علم پزشکی هم این را اثبات کرده که بدن انسان بعد از سوزاندن قند کمی ضعف می‌کند و سپس از چربی‌ها به عنوان منبع تغذیه استفاده می‌کند. پیش از این هم هنرمندانی مثل آبراموویچ تا روزها این کار را کرده‌اند تا ارتباط خود را با تمدن قطع کرده‌ و به طبیعت نزدیک‌تر شوند.

این پرفورمر درباره‌ مشکلات خود در این اجرا گفت: من در طول روز چیزی حدود یک تا دو بطری آب معدنی مایعات می‌خوردم و کمی هم نمک و شکلات. سعی ‌کردم به احترام این بنا که آب انبار بوده و فقط با آب صد سال سرپا بوده فقط آب بخورم. اما نمی‌خواستم به بدنم هم آسیب بزنم و به اندازه‌ای که بدنم آسیب نبیند چیزهایی مانند نمک یا کمی شکلات خوردم.

او درباره‌ نحوه‌ خوابیدن و متوالی ایستادن خود توضیح داد: درباره‌ خواب باید بگویم گاهی یک بالشتک به دیوار می‌چسباندم و با حالتی سرم را به آن تکیه ‌داده و کمی استراحت می‌کردم. گاهی هم به میزان خیلی کمی که به بدنم آسیب نرسد، چیزی حدود یک ساعت روی یک چهارپایه می‌نشستم. من در طول این سه روز کلا دو بار دستانم را از گچ در دیوار در آوردم که یک بار آن به دستشویی رفته و یک بار هم روز دوم حالم بد شد و برای لحظات خیلی کمی دراز کشیده و عضلاتم را ماساژ دادم.



کسری شاهینی که تاکنون مدیر این بنا بود درباره‌ تاریخچه‌ این بنا می‌گوید: اینجا چیزی حدود ۱۰۰ سال قدمت دارد، هیچ‌کس تاریخ دقیق و داستان دقیق اینجا را نمی‌داند اما چیزی که به نظر می‌آید این است که اینجا آب‌انباری است که حدود ۱۰۰ سال پیش اینجا ساخته شده است. اولین بار آقای وزیری مجسمه‌ساز یکی از کارگاه‌های خودش را در این مکان برپا کرد، آن موقع اینجا به این شکل نبود و فقط یک اتاق در اختیار آقای وزیری بود و گروه به گروه تلاش کردند اینجا را تکمیل کنند و حالا به اینجا رسیده‌ایم. طبقه بالای آب‌انبار یک حمام عمومی بسیار بزرگ است که حدود سی سال است تعطیل است. درواقع از زمانی که مالک آخر بر سر این ملک آمد آن حمام هم تعطیل شد تا شاید مالک بتواند استفاده مالی بهتری بکند.

شاهینی درباره‌ تلاش برای حفظ این بنای تاریخی می‌گوید: ما متوجه شدیم که مالک قصد تخریب اینجا را دارد و احتمال بسیار زیاد تا یک سال دیگر این اتفاق می‌افتد. ما به‌سختی و با پیشنهاد پول و… خواستیم مالک را متقاعد کنیم، اما مالک سعی کرد ما را سریع‌تر از اینجا بلند کند تا اینجا کاربری فرهنگی نداشته باشد و زمان خراب کردن کسی مانع آن‌ها نشود.

او درباره‌ کمک مسوولین دولتی برای حفظ این ساختمان می‌گوید: ما با شورای شهر، شهرداری و میراث فرهنگی جلسه گذاشتیم اما متاسفانه هیچ طرحی برای حمایت از چنین جایی که هم فرهنگی است و هم گردشگری وجود ندارد. همه‌ مسوولین شعارش را می‌دهند اما راهکار عملی وجود ندارد، به نظرم هنوز اعتقاد پیدا نکرده‌اند که می‌شود از گردشگری پول در آورد. ما از مسوولین خواستیم که یک جلسه با مالک بگذارید و آن را راضی کنند ولی آن‌ها راضی نشدند. جلسه با مدیران خوب بود، حرف مارا گوش می‌دادند، به ما احترام زیادی می‌گذاشتند اما در عمل کاری نمی‌کردند، شاید هم توانایی کار را نداشتند. به‌هرحال وضعیت مالی کشور مناسب نیست ولی چیزی که من دیدیم این بود که حتی اگر پول هم بود این‌ها چنین تصمیمی نمی‌گرفتند. مدیران بخش خصوصی به ما می‌گفتند که مالک خصوصی است و کاری از دست ما برنمی‌آید شما هم سعی کنید زودتر ازاینجا جابه‌جا شوید.

به دنبال ثبت ملی هستیم ولی فایده‌ای ندارد

شاهینی می‌گوید: ما برای اینکه اینجا را حفظ کنیم یک تیم گذاشته‌ایم که هرروز برای ثبت ملی شدن این بنا تلاش می‌کنند، اما جهت روشن شدن موضوع به شما بگویم که حتی وقتی ثبت ملی شود مالک می‌رود اعتراض می‌زند و آن اثر از ثبت ملی درمی‌آید یا کارهایی می‌کند مثل‌اینکه آب به خانه می‌بندد و بنا از بین می‌رود. کاری شبیه به خانه نیما یوشیج. راه دور زدن قانون در اینجا بسیار ساده است.