چمدان : این کامیون‌ها در جاده‌های پاکستان و حتی کشور همسایه افغانستان به‌ طرز متمایزی خودنمایی می‌کنند زیرا کل این وسایل حمل‌ونقل سنگین جاده‌ای از سر تا ته با زیورآلات و نقاشی‌هایی با رنگ‌های شاداب آراسته می‌شوند و درحالی‌که بدنه بیرونی آنها با طرح‌های موزاییکی از پرندگان، گل‌ها، مناظر، قدیسان و بازیگران زن نقاشی شده‌اند، داخلشان را گل‌های پلاستیکی، خرمهره‌ها، آینه‌ها و روبان‌ها داخل آنها آراسته‌اند.

اتاق کامیون از جنس چوب‌‌های منبت‌کاری شده است و زنگوله‌های فلزی دورتادور شاسی ماشین آویزان شده‌اند به‌طوری‌که وقتی کامیون حرکت می‌کند این زنگوله‌ها همانند خلخال‌های تازه‌عروس جرنگ‌جرنگ صدا می‌دهد. به‌همین‌علت سربازان آمریکایی مستقر در افغانستان به این کامیون‌ها «کامیون جرنگ‌جرنگ» یا «کامیون زنگوله‌دار» (jingle trucks) می‌گویند.

اما فقط کامیون‌ها این‌گونه تزیین نمی‌شوند. اتوبوس‌های مسافری، تانکرهای آب، ون‌های نقلیه، ریکشاها و حتی ارابه‌های دستی فروشنده‌های دوره‌گرد با رنگ‌های چشم‌نوازی آراسته می‌شوند.

هزینه تزیین این کامیون‌ها بسیار بالا است به‌طوری‌که یک نقاشی پایه کامیون حداقل 2 هزار و 500 دلار معادل دو سال حقوق راننده آن است و هزینه تزییات اضافی آن به 10 هزار دلار می‌رسد. با وجود این به‌طرز باورنکردی بسیاری از کامیون‌داران هر سه یا چهارسال یک‌بار برای ترمیم یا نقاشی مجدد کامیون‌ها به گاراژ‌های رنگ بازمی‌گردند. بنابراین به‌نظر می‌رسد تمام پولی را که جمع می‌کنند خرج زیبا کردن کامیونشان می‌شود.

دوریا کازی، رئیس دپارتمان مطالعات دیداری دانشگاه کراچی در این‌خصوص می‌گوید: «کامیون‌داران حتی پول زیادی برای خانه‌هایشان خرج نمی‌کنند. به یاد دارم راننده‌ای به من گفت که کل هزینه زندگی‌اش را صرف زیبا کردن کامیونش می‌کند.»

این علاقه شدید راننده‌ها به کامیون‌هایشان در پاکستان سبب شده نقاشی کامیون به کسب‌وکار بزرگی تبدیل شود به‌طوری‌ که فقط در شهر کراچی، بیش‌ از 50 هزار نفر در این صنعت غیرضروری مشغول به‌کار هستند.





















[related-post id="36872"]