مصرانه درخواست می‌نماید با عنایت ویژه به این موضوع، از بروز فاجعه‌ای که در کمین این میراث گرانسنگ بشری است جلوگیری به عمل آید. به عنوان کارشناسان و متخصصان باستان‌شناسی کشور اعلام می کنیم که تعلل در پیشگیری از این اقدام ویرانگر، نه تنها خسارات جبران‌ناپذیری برای میراث و سرمایه‌های تاریخی و فرهنگی ما در پی خواهد داشت، بلکه بازتاب‌های منفی و وسیع جهانی نیز به دنبال خواهد آورد که برای وجهه و حیثیتِ میهن، ملّت و دولت ما ناخوشایند خواهد بود.
در متن این نامه آمده است:
جناب آقای دکتر آخوندی
وزیر محترم راه و شهرسازی
با سلام و احترام،
ساخت یک «زیرگذر» در درون عرصۀ «مجموعۀ میراث جهانی شوش»، این شهر باستانی را در معرض آسیب جبران‌ناپذیری قرار داده است. «جامعۀ باستان‌شناسی ایران» از وزارت محترم راه و شهرسازی می‌خواهد تعرض و تجاوز به حریم شهر باستانی شوش را متوقف کنید.
چندی است اخبار بسیار نگران‌کننده‌ای دربارۀ «مجموعۀ میراث جهانی شوش»، یکی از مهم‌ترین کانون‌های فرهنگی و تمدنی ایران و جهان، به گوش می‌رسد. مجموعۀ باستانی شوش که سال 1394 در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید، شامل شهری تاریخی و باستانی و محوطه‌های اقماری آن، دربرگیرندۀ میراثی هفت هزار ساله است. «شوش» که در دو دورۀ عیلامی و هخامنشی برای بیش از چند سده پایتخت بوده، از کهن‌ترین پایتخت‌شهرهای جهان به شمار می‌آید. شهر شوش تا دوران میانۀ اسلامی نیز همچنان به عنوان یکی از مراکز مهم فرهنگی و اقتصادی از اهمیت بالایی برخوردار بود.
در دولت دهم، به بهانۀ بهینه کردن وضعیت راه و جاده، بحثی دربارۀ تعویض پل روگذر شوش-اندیمشک و تبدیل آن به «زیرگذر» مطرح شد که متأسفانه اخیراً این طرح به اجرا گذاشته شده و بنا بر اخبار هم‌اینک پل روگذر مذکور در حال تخریب و تغییر کاربری است. این در حالی است که تأسیسات مذکور درون عرصه و حریم باستانیِ مصوّبِ ملّی و جهانی قرار دارند و چنین فعالیتی مغایر قواعد و ضوابط میراثی است.
محدودۀ «عرصه و حرایم حفاظتی شهر شوش» در سال 1378 تعیین گردید و در سال 1392 به تصویب سازمان میراث فرهنگی و گردشگری کشور رسید. قاعدتاً ضوابط محدودۀ عرصه و حرایم شهر باستانی شوش می‌بایست ملاک عملِ نهادها و سازمان‌های تابعه دولت مکرّم جمهوری اسلامی ایران، از جمله وزارتخانۀ متبوع جنابعالی، باشد. «جامعۀ باستان‌شناسی ایران»، ضمن ابراز نگرانی عمیق خود از تعرض به این میراث سترگ تمدنیِ ایران و جهان، از آن وزیر محترم -که همواره دغدغۀ خود در باب لزوم صیانت از میراث فرهنگی را ابراز داشته‌اید- مصرانه درخواست می‌نماید با عنایت ویژه به این موضوع، از بروز فاجعه‌ای که در کمین این میراث گرانسنگ بشری است جلوگیری به عمل آید. به عنوان کارشناسان و متخصصان باستان‌شناسی کشور اعلام می کنیم که تعلل در پیشگیری از این اقدام ویرانگر، نه تنها خسارات جبران‌ناپذیری برای میراث و سرمایه‌های تاریخی و فرهنگی ما در پی خواهد داشت، بلکه بازتاب‌های منفی و وسیع جهانی نیز به دنبال خواهد آورد که برای وجهه و حیثیتِ میهن، ملّت و دولت ما ناخوشایند خواهد بود.
«جامعۀ باستان‌شناسی ایران»
4 بهمن 1396
[related-post id="11738"]
[related-post id="11135"]
نظر شما