این نمایشگاه از چند بخش استان‌ها، هتل‌ها، دفاتر خدمات مسافرتی، تجهیزات گردشگری و ... تشکیل شده‌است اما هجوم مردم به سالن مربوط به استان‌ها بسیار چشمگیر است.
ویدئویی از این نمایشگاه در زیر ببینید:
در این سالن ادارات کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری سعی کرده‌اند با دکوراسیون‌های جذاب جاذبه‌های گردشگریشان را معرفی کنند، استان کرمان تلاش کرده که ماکتی از کلوت‌ها درست کند، یزد غرفه بسیار بزرگی دارد که که دکور آن خشت و گلی است و هر بخش به یکی از شهرهای یزد اختصاص دارد، گلستان هم یک خانه سنتی را در غرفه‌اش بازسازی کرده و در مجموع همه ایده‌های بسیار خوبی را به اجرا گذاشته‌اند هرچند که برخی استان‌ها مانند سیستان و بلوچستان که اتفاقا در سال‌های اخیر بسیار بر گردشگری آنها تاکید شده چیز چشمگیری برای ارائه ندارند و نظر بازدیدکنندگان را جلب نمی‌کنند.
[caption id="attachment_11714" align="aligncenter" width="1000"]
ماکت کلوت‌های شهداد | غرفه کرمان[/caption]
[caption id="attachment_11713" align="aligncenter" width="1000"]
غرفه آذربایجان غربی[/caption]
یکی از مهم‌ترین دلایلی که این سالن از همه بیشتر بازدید کننده دارد این است که بسیاری از استان‌ها مانند خراسان جنوبی (که شاید بتوان آن را پدیده امسال نمایشگاه دانست) موسیقی و رقص محلی اجرا می‌کنند.
[caption id="attachment_11712" align="aligncenter" width="1000"]
رقص محلی خراسان جنوبی در نمایشگاه گردشگری[/caption]
[caption id="attachment_11707" align="aligncenter" width="1000"]
غرفه کرمانشاه[/caption]
هرجا که صدای سازی در سالن بلند می‌شود بازدیدکنندگان به سمت آن هجوم می‌برند. هنوز اجرای موسیقی و رقص در غرفه کرمانشاه تمام نشده از غرفه استان‌های جنوبی صدای دمام بلند می‌شود و همینطور این روند ادامه دارد. بر خلاف آنچه پیش از این گفته شده بود صحنه مشخصی نیز برای اجراها وجود ندارد.
برخی غرفه‌ها همانند استان گلستان نیز گروه‌‌هایی را برای اجرای موسیقی آورده‌اند اما از آنجا که غرفه‌شان جای کافی ندارد و صحنه‌ای نیز در سالن نیست از اجرای برنامه محروم شده‌اند هرچند که در محوطه نمایشگاه هم غوغای دیگری از اجرای موسیقی و رقص محلی برپاست که افراد زیادی را دور خود جمع می‌کند.
[caption id="attachment_11715" align="aligncenter" width="1000"]
غرفه استان گلستان[/caption]
بخش دیگری از نمایشگاه که استقبال فراوانی از آن شده است، خوراکی‌ها و غذاهاست، صف‌های طولانی در برابر سیاه چادرهای محوطه که آش، پیراشکی، کباب، کشک محلی و... می‌فروشند برپاست. در سالن‌ها هم غرفه‌داران با شیرینی محلی بازدیدکنندگان را به درون غرفه‌هاشان می‌کشند، معاون گردشگری ایلام در کنار ظرفهای پر از خوراکی‌های محلی ایستاده و در حین تعارف به بازدیدکنندگان برایشان از نقاط قوت گردشگری ایلام می‌گوید.
[caption id="attachment_11710" align="aligncenter" width="1000"]
ازدحام مردم در سالن مربوط به استان‌ها[/caption]
هر چقدر که این بخش‌ها شلوغ است سالن خلیج فارس که هتل‌ها و دفاتر خدمات مسافرتی در آن غرفه دارند سوت و کور است و تنها عده اندکی جلوی غرفه گروه هتل‌های پارسیان ایستاده‌اند و به اصرار مسول غرفه در مسابقه زیست محیطی آن شرکت می‌کنند، هرچند که حضور این بخش‌ها تنها به خاطر ارتباط مستقیم با گردشگران نیست و تعامل میان شرکت‌ها و افراد حوزه تاسیسات گردشگری نیز خود بخش دیگری از نمایشگاه را تشکیل می‌دهد.
[caption id="attachment_11716" align="aligncenter" width="1000"]
سالن مربوط به هتل‌ها[/caption]
[caption id="attachment_11717" align="aligncenter" width="1000"]
غرفه یکی از هتل‌های مشهد[/caption]
همه آنچه در نمایشگاه دیده می‌شود نشانگر تمایل شدید مردم به میراث ناملموس رقص محلی و موسیقی و میراث غذایی قومیت‌های مختلف ایران است. توقع می‌رود که نمایشگاه گردشگری دقیقا نقطه اتصال این دو به برنامه‌های گردشگری و تبدیل این پتانسیل‌ها به جاذبه گردشگری باشد اما کسی و یا راهنمایی توضیح نمی‌دهد که گردشگرانی که این چنین جذب آداب محلی شده‌اند مثلا در چه ایامی و دقیقا به کدام نقطه خراسان جنوبی باید سفر کنند تا شاهد این آیین‌ها باشند و هنرمندان بومی دقیقا در کدام مراکز از شهرهای مختلف برای اجرای این آیین‌ها دور هم جمع می‌شوند.
یکی دیگر از غرفه‌هایی که به شدت خودنمایی می‌کند غرفه‌ایست که بنای قدیمی و نوستالژیک کافه لقانطه از اولین کافه‌های تهران را بازسازی کرده است. مردم بسیار تمایل دارند که وارد این غرفه شوند این در حالی است که ساختمان اصلی کافه لقانطه سال‌ها پیش زیر چرخ‌های بلدزرها نابود شد و اکنون در زیر ساختمان‌های بلند مرتبه مدفون شده‌است و نه تنها این بنای تاریخی که بسیاری از مواریث فرهنگی ما هر روز این چنین در معرض خطر قرار می‌گیرند.
با گشت و گذاری کوچک در نمایشگاه گردشگری بیش از هرچیز این سوال به ذهن ما می‌آید که در مورد داشته‌هایمان به عنوان جاذبه‌های گردشگری تا کی قرار است با هم رودربایستی داشته باشیم؟ شاید تا زمانی که دولت بالاخره آمار و اطلاعات جامع و کاملی از گردشگری ارائه کند. البته تا آن موقع باز هم رسانه‌ها از مشاهداتشان خواهند نوشت که گردشگران خارجی برای امتحان کردن هتل‌های 5 ستاره ایران به این کشور سفر نمی‌کنند.
به راستی چگونه است که در بیشتر استان‌های ایران هتل‌ها در اغلب ماه‌های سال خالی هستند اما اقامتگاه بومگردی کوچکی در یکی از روستاهای کرمانشاه از زمان تاسیس کوتاه مدتش مدام در حال خالی و پر شدن از گردشگران خارجی است؟
این چرخه کوچک بسیار ساده است. دولت تصمیم دارد که بخشی از مسیر رونق اقتصادی و توسعه را از طریق گردشگری طی کند. آنچه سال‌ها به ما ثابت شده این است که گردشگران برای مواریث ملموس، ناملموس و تاریخ ایران سفر می‌کنند بنابراین معادله‌ای بسیار ساده وجود دارد که برای رونق گردشگری باید در حفظ و معرفی میراث فرهنگی قدم برداریم این در حالی است که به نام توسعه بلدزرها و ساخت و سازها امان میراث فرهنگی را بریده‌اند و هنرمندان بومی با سختی‌های مختلفی از جمله مشکلات معیشتی برای ارائه کارهایشان روبرو هستند.
گواه این مساله را نیز بسیار تجربه کردیم. سال گذشته رابطه سیاسی روسیه با ترکیه به مشکل برخورد، مسولان گردشگری شادی کردند که گردشگران روس که مقصدشان آنتالیا ترکیه بود از این پس به ایران می‌آیند اما این اتفاق هیچگاه نیفتاد چرا که مسافران روس آنچه را در ترکیه به دنبالش بودند در ایران نمی‌یافتند بنابراین باید بدانیم که گردشگرانی که به ایران می‌آیند چه هدفی دارند و در راستای تقویت آن بکوشیم.
یازدهمین نایشگاه گردشگری تهران نیز بی‌شک ویترینی صادقانه و جالب توجه است که ناخودآگاه مزیت‌های گردشگری کشور ما را به رخ می‌کشد.
نظر شما