[related-post id="7782"]
[related-post id="6089"]
چمدان : هیأت وزیران 20 دی ماه 96 به پیشنهاد دبیرخانه شورای عالی مناطق آزاد تجاری و ویژه اقتصادی ، محدوده منطقه ویژه اقتصادی شوش را به وسعت 300 هکتار تصویب کرد و شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت تپه مسوول ساخت و ساز پروژههای این منطقه آزاد شد.
قرار است این طرح کنار مجموعه پاک چوب اجرا شود.
اگر به عقب بازگردیم و ماجراهای شرکت پاک چوب و تپه باستانی هفت تپه را دنبال کنیم به یاد میآوریم در طرح پاک چوب قرار بود کارخانه MDF(تخته فشرده) احداث شود و به همین منظور در زمینهایی به وسعت تقریبی 600 هکتار از شهرستان شوش درختان آکالیپتوس برای تامین مواد اولیه (MDF) کاشته شود.
این مجموعه به فاصله بسیار کمی از محوطه و مجموعه باستانی هفت تپه قرار داشت و در حریم منظری آن واقع است، از طرفی تپه "خزانت" در مجاورت آن قرار دارد و افزون بر آن در کریدور مصوب گردشگری سه اثر ثبت جهانی خوزستان واقع است که حریم منظر و بافت زمین شناسی و منظر طبیعی منطقه را به چالش میکشد.
این در حالی است که با گذشت دهها سال از کشف و کاوش در هفت تپه، محوطههای تاریخی در هفت تپه از تعیین عرصه و حریم برخوردار نیستند و این بزرگترین تهدید برای میراث فرهنگی است.
حال نه تنها پاک چوب در وسعتی حدود 600 هکتار به فعالیتهای خود ادامه میدهد که قرار است در 300 هکتار هم طرح منطقه آزاد شوش به اجرا درآید ظاهراً این زمینها سر جاده شوش به اهواز(شوش به شائور) هم قرار دارد.
حال این پرسش مطرح است که آیا مسوولان ذی ربط هنگام تصویب چنین طرحی از میراث فرهنگی مجوزهای لازم را اخذ کردهاند؟
به گزارش چمدان، برابر آیین نامه بند (ج) ماده 114 قانون برنامه چهارم توسعه، که در 11 مرداد سال 84 به تصویب هیأت وزیران رسیده است، شناسایی و مستندسازی آثار فرهنگی- تاریخی در محدوده جغرافیایی اجرای طرح توسط دستگاه مجری و با نظارت و تأیید سازمان میراث فرهنگی انجام میشود.
آیا به استناد این بند، شناسایی و مستند سازی این محدوده توسط سازمان میراث فرهنگی انجام شده است؟ آیا اداره کل میراث فرهنگی استان خوزستان، پژوهشگاه میراث فرهنگی و پژوهشکده باستانشناسی از اجرای این طرح مطلع شدهاند؟ در این صورت اطلاع چه اقداماتی انجام دادهاند؟
از سویی آیا بخشنامه شماره 57840 مورخ 4 اسفند 82 به اجرا درآمده است؟ در آن بخشنامه نیز تأکید شده که کلیه وزارتخانهها، مؤسسات و سازمانهای دولتی موظف هستند پیش از اجرای پروژههای بزرگ عمرانی و در مرحله امکان سنجی و مکان یابی نسبت به انجام مطالعات تاریخی- فرهنگی (میراث فرهنگی)اقدام کنند و در طراحی و مکان یابی نتایج مطالعات یاد شده را رعایت کنند؟ آیا این اقدامات از سوی مسوولان ذیربط انجام شده است؟
اگر چنین اقداماتی انجام نشده باشد یک پرسش دیگر هم از دولت و رییس جمهور باقی میماند. برابر ماده 98 منشور حقوق شهروندی دولت مکلف به حفاظت و حراست از میراث تمدنی و فرهنگی و حفظ آثار، بناها و یادبودهای تاریخی صرف نظر از تعلق آنها به گروههای مختلف فرهنگی است. حال آیا این اقدام یعنی تصویب محدوده 300 هکتاری مناطق آزاد شوش بدون استعلام از سازمان میراث فرهنگی خلاف حقوق شهروندی نیست؟
چگونه امکان دارد مکان یابی در نزدیکی محوطه ثبت جهانی چغازنبیل و هفت تپه بدون استعلام از میراث فرهنگی انجام شود آن هم محدودهای بین شوش و چغازنبیل که دارای تپهها و محوطههایی با آثار غنی تاریخی- باستانی است؟
مسؤلیت مسؤلان در قبال غنای فرهنگی این منطقه چیست؟ اگر هنگام اجرای این پروژه آثاری کشف و تخریب شود، چه کسی پاسخگو خواهد بود؟ حق حفاظت از آثار تاریخی هم مانند حق حیات، حق مسکن، شغل و... یک حق شهروندی است آیا نباید این حق شهروندی رعایت و حفظ شود؟
از سویی حتی اگر فرض محال در محدوده مورد نظر هیچ اثر تاریخی- فرهنگی در کاوشها به دست نیاید آیا ساخت یک منطقه ویژه اقتصادی در نزدیکی آثار ثبت جهانی آنها را در فهرست آثار در خطر قرار نمیدهد؟ همچنین آیا مطالعات زیست محیطی در کنار مطالعات میراث فرهنگی برای اجرای این طرح انجام شده است؟علاج واقعه را باید پیش از وقوع کرد. باید پیش از اجرای هرگونه طرحی ابتدا این مطالعات صورت بگیرد تا در صورت ضرورت مکان جدیدی برای اجرای طرح مناطق آزاد شوش انتخاب شود در غیر این صورت باید منتظر بود تا آثار ثبت جهانی خوزستان در فهرست آثار در خطر یونسکو قرار بگیرد.
کد خبر 11135
نظر شما